Tadeusz Burakowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: inżynieria powierzchni, metaloznawstwo, obróbka cieplna metali | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
Tadeusz Piotr Burakowski (ur. 1 sierpnia 1934 w Warszawie, zm. 19 września 2016[1]) – polski naukowiec zajmujący się inżynierią powierzchni.
W 1973 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. W 1977 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych na tym samym wydziale. Tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych otrzymał 14 lutego 1985[2].
W 1991 r. założył Międzysekcyjny Zespół Inżynierii Powierzchni Komitetu Budowy Maszyn PAN, którego jest przewodniczącym.
Był również członkiem Rad Programowych czasopism Polskiej Akademii Nauk:
Przez 30 lat był redaktorem działowym w Inżynierii Powierzchni.
Był członkiem Akademii Inżynierskiej w Polsce[3].
Opublikował ok. 170 autorskich pozycji książkowych.
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Inżynieria powierzchni metali : podstawy, urządzenia, technologie, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1995, ISBN 83-204-1812-7
- Rozważania o synergizmie w inżynierii powierzchniowej, Wydaw. Politechniki Radomskiej, Radom 2004, ISBN 83-7351-004-4
- Areologia. Powstanie i rozwój, Instytut Technologii Eksploatacji, Radom 2007, ISBN 978-83-7204-616-1
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wyborcza.pl Nekrologi. [dostęp 2016-09-21].
- ↑ Prof. dr hab. inż. Tadeusz Piotr Burakowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-06-13].[martwy link]
- ↑ Lista członków Akademii Inżynierskiej w Polsce. Akademia Inżynierska w Polsce. [dostęp 2015-05-12].