Teodor Cais

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teodor Cais
Data urodzenia

27 czerwca 1891

Data śmierci

1977

Wicestarosta powiatu nadwórniańskiego
Okres

od lata 30.
do września 1937

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej

Teodor Tadeusz Cais (ur. 27 czerwca 1891, zm. 1977) – polski urzędnik, oficer Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 27 czerwca 1891[1]. W 1911 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu[2]

Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich i służył jako chorąży II Brygady i 5 Dywizji Strzelców Polskich (w tym czasie używał tożsamości „Tadeusz Kruk”[3]). Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został zweryfikowany w stopniu porucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[4][5]. W 1923, 1924 był przydzielony jako oficer rezerwowy do 38 pułku piechoty w garnizonie Przemyśl[6][7]. W 1934 jako porucznik rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr VI jako oficer reklamowany na 12 miesięcy i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Stanisławów[8].

Grobowiec Teodora i Marii Cais

Wstąpił do służby państwowej II Rzeczypospolitej. Pełnił stanowisko wicestarosty powiatu nadwórniańskiego i z tej funkcji we wrześniu został powołany do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych[9]. W Nadwórnej działał społecznie, będąc m.in. prezesem miejscowego Związku Strzeleckiego i koła Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.

Był autorem rysunków map w publikacji pt. Przemyśl i okolice autorstwa Krzysztofa Wolskiego (1957)[10], rysunków i map w publikacji pt. Tysiąc lat Przemyśla. 1961–1965 autorstwa Krystyny Andrzejczyk i innych (1961), map w publikacji Ziemia Przemyska autorstwa Jana Skarbowskiego (1963)[11],

Zmarł w 1977 i został pochowany na cmentarzu Głównym przy ulicy Juliusza Słowackiego w Przemyślu (kwatera 70, rząd 1, miejsce 9)[12].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2015-11-02].
  2. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1911. Przemyśl: 1911, s. 36, 37.
  3. ↑ Maria Janina Olexińska. Polskie pseudonimy wojskowe 1908-1918. „Panteon Polski”, s. 6, nr 40. Styczeń 1928. 
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 499.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 439.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 237.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 220.
  8. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 16, 952.
  9. ↑ Przeniesienie wicestarsoty nadwórniańskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 219 z 26 września 1937. 
  10. ↑ Przemyśl i okolice. koha.wsd.rzeszow.pl. [dostęp 2015-11-02].
  11. ↑ Bibliografia Rzeszowszczyzny : druki zwarte. Za lata 1944-1963. Cz.1. Rzeszów: 1964, s. 16, 1.
  12. ↑ Teodor Cais. cmentarzeprzemysl.pl. [dostęp 2015-11-02].
  13. ↑ M.P. z 1932 r. nr 109, poz. 142.
  14. ↑ Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 294.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Teodor_Cais&oldid=70183807”