Zasłonak żółtomodry
_Fr_110427.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zasłonak żółtomodry |
| Nazwa systematyczna | |
| Thaxterogaster croceocoeruleus (Pers.) Niskanen & Liimat. Fungal Diversity: 10.1007/s13225-022-00499-9, [71] (2022) | |
Zasłonak żółtomodry (Thaxterogaster croceocoeruleus (Pers.) Niskanen & Liimat.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae).
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Thaxterogaster, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1798 r. Christiaan Hendrik Persoon nadając mu nazwę Agaricus croceocaeruleus. W 1861 r. Elias Fries przeniósł go do rodzaju Cortinarius, a w 2022 r. Tuula Niskanen i Kare Liimatainen do rodzaju Thaxterogaster[1]
Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1975 r.[2] Jest niespójna z aktualną nazwą naukową[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 1,5–3 cm, początkowo wypukły, potem płasko rozpostarty, a nawet wklęsły na środku. Brzeg bardzo cienki, falisty. Powierzchnia lepka, drobnowłókienkowata. Początkowo ma barwę od ciemnofioletowej do bladoniebieskiej, czasami z szarymi plamami, szybko jednak staje się ochrowożółta[3].
Szeroko przyrośnięte, szerokie, początkowo białawe do bladożółtych, potem szafranowo-brunatne. Ostrza delikatne[3].
Wysokość do 2,5–6 cm, grubość 0,5–0,6 cm, cylindryczny, często zagięty lub skręcony. Powierzchnia biaława, czasami początkowo niebieskawa, potem ochrowa, czasami ze zbiegająca strefą pierścieniową[3].
Cienki, białawy, w trzonie ochrowy, bez wyraźnego zapachu. W smaku gorzkawy (zwłaszcza naskórek)[3].
- Cechy mikroskopijne
Wysyp zarodników rdzawobrunatny. Zarodniki prawie kuliste, o rozmiarach 7–8,5 × 6–7 μm, dość silnie brodawkowate. Cheilocystydy 8–10 μm. Skórka zbudowana z grubościennych, równoległych strzępek o średnicy 4–9 μm[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej i Europie[4]. Jest rzadki[3]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 2 stanowiska[2].
Naziemny grzyb mykoryzowy. Rośnie na ziemi, w lasach liściastych, zwłaszcza dębowych[3]. Owocniki wytwarza od sierpnia do października[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-02-17] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f g h i Cortinarius croceocaeruleus [online], Mycoquebec [dostęp 2018-01-05].
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2018-01-05].