Thomas Stoltzer
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Thomas Stoltzer, także Stolczer[1] (ur. około 1480 w Świdnicy, zm. luty/marzec 1526 koło Znojma[2]) – niemiecki kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Mógł być synem Clemensa Stolcera, pisarza miejskiego w Świdnicy w latach 1468–1499[1]. Przypuszczalnie kształcił się u Heinricha Fincka[1][2]. Otrzymał święcenia kapłańskie[2]. W latach 1519–1522 działał jako wikariusz w kościele św. Elżbiety we Wrocławiu, zastępował też kapłanów katedry wrocławskiej[1]. W 1522 roku otrzymał angaż na stanowisko nadwornego kapelmistrza króla węgierskiego Ludwika II w Budzie, w okresie służby na dworze stworzył większość swoich kompozycji[1][2]. Zginął, topiąc się pod lodem na rzece Taja[1][2].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Jego dorobek kompozytorski obejmuje 4 msze, 26 motetów i cyklów motetowych, 10 responsoriów, 15 antyfon, 43 hymny, 5 psalmów, 14 łacińskich i 4 niemieckie psalmy motetowe, 5 magnifikatów, Te Deum, 14 pieśni świeckich i religijnych w języku niemieckim, a także 8 instrumentalnych kompozycji bez tekstu[3]. Obok Heinricha Fincka i Paula Hofhaimera należał do najwybitniejszych kompozytorów niemieckich początku XVI wieku, tworzył w stylu naśladującym niderlandzką szkołę polifoniczną[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 126–127. ISBN 978-83-224-0866-7.
- ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3490. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 839. ISBN 978-83-01-13410-5.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Thomas Stoltzer – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project