Toki (Ukraina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Toki
Токи
Ilustracja
Ruiny zamku w Tokach
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

podwołoczyski

Powierzchnia

5.509 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności


1194[1]

Nr kierunkowy

3543

Kod pocztowy

47823

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Toki”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Toki”
Ziemia49°38′03″N 26°13′17″E/49,634167 26,221389
Zamek w Tokach. Schemat

Toki (ukr. Токи, Toky) – wieś w rejonie podwołoczyskim obwodu tarnopolskiego Ukrainy, w pobliżu źródeł Zbrucza.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawniej, do I rozbioru Polski w 1772 było to przedmieście położonego po obu brzegach Zbrucza, miasteczka Ożohowce (Ożygowce, Orzechowce), którego historia sięga XV wieku. W drugiej połowie XVI wieku nabyli je książęta Zbarascy. Pod koniec XVI wieku książę Janusz Zbaraski na cyplu wyspy zbudował tutaj zamek na planie trójkąta z trzema basztami na rogach, otoczony moczarami Zbrucza. Wyspę łączyły z lądem grobla i most zwodzony. W 1631 r. Ożohowce przeszły na własność książąt Wiśniowieckich, w czyim posiadaniu pozostawały do wygaśnięcia rodu w pierwszej połowie XVIII wieku. W 1649 r. baszta zamkowego mostu zwodzonego przekształcona została na kościół parafialny. Po śmierci ks. Michała Serwacego Wiśniowieckiego, ostatniego z Wiśniowieckich Ożohowce przechodziły drogą spadku na Ogińskich, potem Wielhorskich. W 1766 cały klucz ożohowiecki sprzedany został Ignacemu Cetnerowi, potem odkupił go Jan Antoni Czarnecki, pod koniec czyjego życia I rozbiór Polski odciął od Ożohowiec przedmieście Toki, które znalazły się w granicach zaboru austriackiego. Po Czarneckich Toki odziedziczyli Matkowscy, następnie były własnością hr. Włodzimierza Dzieduszyckiego, przyrodnika, założyciela Muzeum Dziedzuszyckich we Lwowie. W 1900 dobra Toki były własnością Dornbachów[2].

W okresie II Rzeczypospolitej Toki leżały w powiecie zbaraskim województwa tarnopolskiego (od 1934 r. w gminie Koszlaki)[3].

Stacjonowały tu jednostki graniczne Wojska Polskiego: we wrześniu 1921 w Tokach wystawiła placówkę 2 kompania 23 batalionu celnego, w październiku 1922 stacjonował sztab 3 kompanii 38 batalionu celnego, a po 1924 kompania graniczna KOP „Toki”[4].

W latach 1939-1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 21 Polaków[5].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Urodzeni[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu tarnopolskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
  2. Bohorodczany / Kamionka Strumiłowa / Rozłucz / Tjki / Złoczów.Cracovia Leopolis”.
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 571
  4. Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003, s. 314. ISBN 83-88973-58-4.
  5. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 368, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]