Tomasz Nowak (polityk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tomasz Piotr Nowak
Ilustracja
Tomasz Nowak (2022)
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1956
Kwidzyn

Zawód, zajęcie

polityk, przedsiębiorca

Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Stanowisko

poseł na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji (od 2005)

Partia

Platforma Obywatelska

Odznaczenia
Brązowa Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej”
Strona internetowa

Tomasz Piotr Nowak (ur. 22 grudnia 1956 w Kwidzynie) – polski polityk i przedsiębiorca, poseł na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia z zakresu filologii polskiej na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego (1979) oraz studia podyplomowe z zakresu public relations w Wyższej Szkole Zarządzania i Bankowości w Poznaniu (1999), na kierunku menedżer samorządu w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie (2014) i MBA w Collegium Humanum – Szkole Głównej Menedżerskiej w Warszawie[1].

W latach 1979–1992 pracował jako instruktor teatralny w Wojewódzkim Domu Kultury w Koninie oraz jako kierownik Górniczego Domu Kultury w tym mieście. W latach 1990–2005 prowadził własną działalność gospodarczą. W latach 2006–2011 był przewodniczącym rady społecznej Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Koninie.

W 2001 zaangażował się w działalność nowo powstałej Platformy Obywatelskiej w Koninie, do 2010 był członkiem jej zarządu wielkopolskiego. W 2007 został przewodniczącym zarządu powiatowego PO w Koninie, a w 2013 wiceprzewodniczącym zarządu wielkopolskiego tej partii.

W wyborach parlamentarnych w 2005 z listy Platformy Obywatelskiej został wybrany na posła V kadencji w okręgu konińskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 28 279 głosów. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 24 346 głosów[2]. W 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 11 820 głosów[3]. W Sejmie VIII kadencji został członkiem Komisji do Spraw Energii i Skarbu Państwa oraz Komisji do Spraw Unii Europejskiej[4]. W wyborach w 2019 i 2023 również uzyskiwał mandat poselski, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej i zdobywając odpowiednio 23 693 głosy oraz 15 495 głosów[5][6]. W IX i X kadencji Sejmu obejmował funkcję wiceprzewodniczącego Komisji do Spraw Energii i Skarbu Państwa[7][8].

Według dokumentów archiwalnych Tomasz Nowak w 1989 został zarejestrowany jako kontakt operacyjny SB pod pseudonimem „Aktor”. Po ujawnieniu tych informacji przez Instytut Pamięci Narodowej polityk, który zaprzeczył współpracy, wystąpił o autolustrację. W 2009 Sąd Okręgowy w Poznaniu uznał oświadczenie lustracyjne posła jako prawdziwe, uznał równocześnie, iż rejestracja ta odbyła się jednak bez jego wiedzy i zgody. Rozstrzygnięcie takie było także zgodne z wnioskami prokuratora Oddziałowego Biura Lustracyjnego IPN w Poznaniu, który nie negował prawdziwości oświadczenia[9][10].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2015 otrzymał Brązową Odznakę „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej”[11].

Wyniki wyborcze[edytuj | edytuj kod]

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2005 Platforma Obywatelska Sejm V kadencji nr 37 9559 (4,38%)T[12]
2007 Sejm VI kadencji 28 279 (9,50%)T[13]
2011 Sejm VII kadencji 24 346 (9,30%)T[2]
2015 Sejm VIII kadencji 11 820 (4,26%)T[3]
2019 Koalicja Obywatelska Sejm IX kadencji 23 693 (6,71%)T[5]
2023 Sejm X kadencji 15 495 (3,70%)T[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bartosz Skonieczny: Afera Collegium Humanum. Konińscy samorządowcy na liście absolwentów. lm.pl, 27 lutego 2024. [dostęp 2024-03-10].
  2. a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2019-11-19].
  3. a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2019-11-19].
  4. Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-07-31].
  5. a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-17].
  6. a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-19].
  7. Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2023-11-28].
  8. Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2023-11-28].
  9. Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. ipn.gov.pl. [dostęp 2017-01-16].
  10. Poseł nie współpracował. lm.pl, 22 października 2009. [dostęp 2017-01-16].
  11. Postanowienie nr 2/OP/2015 Ministra Spraw Wewnętrznych. Dziennik Urzędowy MSW, 27 kwietnia 2015. [dostęp 2019-01-12].
  12. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2019-11-19].
  13. Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2019-11-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]