Trójkołowiec (samochód)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trójkołowce 1+2
CityEL
Reliant Robin
Carver One
ZAP Xebra
Trójkołowce 2+1
Morgan 3 Wheeler
Aptera 2 Series
Polaris Slingshot
Corbin Sparrow
Vanderhall Laguna
Pierwsze konstrukcje
Benz Patent-Motorwagen Nummer 1
Fuldamobil NWF 200
Mazda T2000

Trójkołowiec – typ nadwozia samochodu osobowego, dostawczego lub sportowego, który charakteryzuje się trzema kołami w układzie jedno z przodu i dwa z tyłu, lub odwrotnie.

Od momentu powstania pierwszego samochodu koncepcja trójkołowca pozostaje niszowa, stosowana głównie przez niewielkich producentów pojazdów małoseryjnych. Na przestrzeni lat powstały różne, autorskie sposoby na rozmieszczenie i zastosowanie trzech kół w samochodach.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1885 roku Carl Benz zbudował pierwszy w historii motoryzacji pojazd silnikowy Benz Patent-Motorwagen Nummer 1, który zarazem był prekursorem samochodów trójkołowych[1]. Wraz z dalszym rozwojem motoryzacji w pierwszej połowie XXI wieku, samochody trójkołowe pozostały rozwiązaniem stosunkowo marginalnym względem tradycyjnych samochodów czterokołowych. Rozwiązanie takie stosowano głównie wobec niewielkich samochodów przeznaczonych do poruszania się w mieście, stanowiąc rozwiązanie pośrednie pomiędzy tradycyjnymi samochodami, a motocyklami[2]. Koncepcję taką w latach 50. XX wieku zastosowała japońska Mazda wobec niewielkiego samochodu dostawczego[3], a na jej licencji trójkołowy model K-360 tworzył też ofertę w pierwszych latach istnienia południowokoreańskiej Kii[4].

W drugiej połowie XX wieku z koncepcją niewielkiego trójkołowego samochodu eksperymentowano w RFN z takimi konstrukcjami jak Fuldamobil czy Messerschmitt KR200, a także w Wielkiej Brytanii za pomocą m.in. specjalizującej się w takich konstrukcjach firmy Reliant[5]. Nietypowy projekt trójkołowca w stylu retro na rynek wprowadził także Morgan. Samochody trójkołowe wzbudziły zainteresowanie również podczas kryzysu naftowego w latach 70[6].

Z początkiem XXI wieku koncepcja trójkołowca zaczęła być stosowane wobec dynamicznie rozwijającego się rynku samochodów elektrycznych – pojazdy tego typu opracowały m.in. Myers Motors, Aptera Motors czy ZAP. Ponadto, koncepcja trójkołowego samochodu w tym samym czasie pojawiła się wśród samochodów sportowych za zasługą takich konstrukcji jak Carver One, Polaris Slingshot czy produkty niszowego Vanderhall Motor Works.

Popularność trójkołowców[edytuj | edytuj kod]

Wśród przyczyn relatywnie niewielkiej popularności samochodów trójkołowych dopatruje się kontrowersyjną stylizację wielu konstrukcji tego typu[2], a brak przemawiających argumentów ze strony bezpieczeństwa, komfortu podróżowania i kosztów użytkowania w stosunku do tradycyjnych samochodów czterokołowcyh lub motocykli i skuterów[2][7]. W przeciwieństwie do grona samochodów, koncepcja pojazdów trójkołowych nazywanych trajką większą popularnością cieszą się w przypadku konstrukcji na bazie motocykli, do których legalnego poruszania się są wymagane stosunkowo nieskomplikowane wymagania[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The world’s first automobile was a three-wheeler. [dostęp 2022-02-22]. (ang.).
  2. a b c Pojazdy trójkołowe. [dostęp 2022-02-22]. (pol.).
  3. Why We Love the Mazda T2000. [dostęp 2022-02-22]. (ang.).
  4. Kia history. [dostęp 2022-02-22]. (ang.).
  5. Trójkołowe pojazdy przeszłości TOP 10. [dostęp 2022-02-22]. (pol.).
  6. Niezwykła historia futurystycznego trójkołowca. Zobacz zwiastun „The Lady and the Dale” 8.01.2021. [dostęp 2022-02-22]. (ang.).
  7. a b SAMOCHODY Pojazdy trójkołowe spalinowe. [dostęp 2022-02-22]. (pol.).