Trzęsiogon białobrzuchy
Cinclodes palliatus[1] | |||
(Tschudi, 1844) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
trzęsiogon białobrzuchy | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Zasięg występowania | |||
Trzęsiogon białobrzuchy[5] (Cinclodes palliatus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny garncarzowatych (Furnariidae). Endemit Peru. Gatunek monotypowy[2][6], krytycznie zagrożony wyginięciem.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała około 24 cm. Upierzenie biało-rude. Jasnobrązowawoszara głowa i twarz z czarnym kantarkiem i ciemnymi pokrywami usznymi. Brązowawo-rudy grzbiet ciała. Czarniawe skrzydła z widocznym szerokim, białym pasem. Ogon czarniawy. Biały spód ciała. Ciemne nogi i dziób[7].
Występowanie i środowisko[edytuj | edytuj kod]
Trzęsiogon białobrzuchy występuje w wysokich Andach w środkowo-zachodnim Peru (regiony Junín i Lima; dawniej także Huancavelica, ale podczas szczegółowych badań w terenie w 2009 ptaków w tym regionie nie stwierdzono). Spotykany od wysokości około 4430 m n.p.m. do linii śniegu na około 5000 m n.p.m. Gatunek ten ma bardzo specyficzne wymagania siedliskowe: zamieszkuje bogate w minerały, dobrze nawodnione torfowiska z roślinami poduszkowymi (np. z rodzaju Distichia), ze skalistymi wychodniami i kamienistymi zboczami w pobliżu, często poniżej lodowców[4][7].
Zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Ptaki te są zwykle widywane w parach lub małych grupach po 3–4 osobniki, maksymalnie 6–7, rzadko do 12 osobników. Podczas żerowania sondują roślinność w poszukiwaniu robaków, małych żab i owadów[7].
Szczegóły dotyczące rozrodu nie są dobrze znane. Wiadomo, że gniazdo jest umieszczone w szczelinie lub pod skałami; gniazda znajdowano w listopadzie, a pisklęta w grudniu i styczniu[7].
Status[edytuj | edytuj kod]
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN trzęsiogon białobrzuchy od 2010 klasyfikowany jest jako gatunek krytycznie zagrożony (CR, Critically Endangered); wcześniej, od 2004 uznawany był za gatunek zagrożony (EN, Endangered), a od 1994 jako gatunek narażony (VU, Vulnerable). Populacja trzęsiogona białobrzuchego jest szacowana na około 50–249 dorosłych osobników. Szacuje się, że populacja systematycznie maleje z powodu zawężania się i zanikania jego naturalnego siedliska[4][7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cinclodes palliatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b White-bellied Cinclodes (Cinclodes palliatus). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2021-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)]. (ang.).
- ↑ Denis Lepage: White-bellied Cinclodes Cinclodes palliatus (von Tschudi, 1844). Avibase. [dostęp 2021-03-30]. (ang.).
- ↑ a b c BirdLife International, Cinclodes palliatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2021, wersja 2016 [dostęp 2021-01-22] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Furnariinae Gray,GR, 1840 - garncarze (wersja: 2021-01-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-30].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Ovenbirds, woodcreepers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-30]. (ang.).
- ↑ a b c d e Species factsheet: Cinclodes palliatus. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-03-30]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).