Tunel w Unisławiu Śląskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tunel w Unisławiu Śląskim
Państwo

 Polska

Miejscowość

Unisław

Przeszkoda

wzgórze Podlesie

Rodzaj

tunel kolejowy jednotorowy

Długość

262 m

Liczba tub

1

Liczba portali

2 - w obudowie kamiennej z klińców

Budowa
Data budowy

17 września 1873–15 maja 1877

Zarządzanie
Płatny

nie

Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Tunel w Unisławiu Śląskim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Tunel w Unisławiu Śląskim”
Ziemia50°43′04,4″N 16°13′30,0″E/50,717889 16,225000

Tunel w Unisławiu Śląskimtunel kolejowy w Unisławiu Śląskim, w województwie dolnośląskim.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Tunel znajduje się pod wzgórzem Podlesie (603 m n.p.m.)[1] w północno-zachodniej części Wyżyny Unisławskiej na północ od miejscowości Unisław Śląski, między stacjami kolejowymi Unisław Śląski i Kuźnice Świdnickie na trasie kolejowej z Wałbrzycha do Meziměstí.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Tunel kolejowy o długości 262 m, prosty, stopowy, dostosowany do ruchu pociągów po jednym torze, wydrążony pod wzgórzem (603 m n.p.m.) w latach 1875-1877[2]. Wlot tunelu położony jest na wysokości około 590 m n.p.m., a wylot na poziomie około 595 m n.p.m. Maksymalna głębokość tuneli od powierzchni wynosi około 13 m. Tunel wykonano w obudowie murowej z cegły klinkierowej. Kształt tunelu eliptyczny, szerokość około 5 m, wysokość około 6 m. W ociosach tunelu wykonano wnęki ucieczkowe i rewizyjne układu odwadniania. Portale wlotów do tunelu wykończono w obudowie kamiennej z klińców[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Decydujący wpływ na budowę tunelu miała wojna francusko-pruska, która pokazała jak ważną rolę odgrywała wówczas kolej. Po zakończeniu wojny rozpoczęto budowę sieci kolejowej. Jednym z odcinków Śląskiej Kolei Górskiej, który w założeniach projektowych miał stanowić fragment międzynarodowej magistrali SzczecinWiedeń, była linia Szczawno Zdr. – Kuźnice Świdnickie – Meziměstí. Linia miała połączyć wałbrzyski rejon węglowy z Austrią. Jedną z wielu przeszkód na trasie, było wzgórze odchodzące od Masywu Dzikowca i Lesistej Wielkiej, oddzielające Wyżynę Unisławską od Kotliny Kuźnickiej. W celu jego przekroczenia zdecydowano wydrążyć jednotorowy tunel o długości 262 m w obudowie murowej. Pierwsze decyzje o uruchomieniu tego połączenia zapadły 17 września 1873 roku. Tunel został oddany do ruchu 15 maja 1877 roku. W wyniku zaniedbań i braku konserwacji po 1945 roku tunel popadał w ruinę. W latach 80. XX wieku prowadzone były w tunelu roboty remontowe przez Zakład Robót Górniczych z Lubina według projektu inż.górnika Krzysztofa Aksamita w celu zabezpieczenia zabytkowego obiektu grożącego zawaleniem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]