Ukryta Dziura
49°14′33″N 19°55′13″E/49,242389 19,920242| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
32 m |
| Głębokość |
8 m |
| Deniwelacja |
8 m |
| Wysokość otworów |
1812 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
290 m |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Data odkrycia |
16 sierpnia 1979 roku |
| Odkrywca |
I. Luty i R. Bieganowski |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.25 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′33″N 19°55′13″E/49,242389 19,920242
| |
Ukryta Dziura (Maćkowa Dziura) – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w żlebie między wschodnimi ścianami Wielkiej Turni a ścianami opadającymi z Kotlin do Niżniej Świstówki, na wysokości 1812 m n.p.m.[1] Długość jaskini wynosi 32 metry, a jej deniwelacja – 8 metrów[2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia utworzyła się w skałach wapiennych, pochodzących z triasu środkowego. Owalny otwór wejściowy prowadzi do rozszerzającej się ku dołowi studni o głębokości 8 metrów. Jej dno ma wymiary 9×3,5 metra, zalega na nim śnieżno-lodowy płat. Stąd stromo do góry wiedzie korytarz długości 15 m, szerokości 3–4 m i wysokości 2–3,5 m[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Do jaskini spływają okresowo wody deszczowe i roztopowe, które niesione są żlebem wciętym w Czerwony Upłaz, tuż za nasadą ramienia Wielkiej Turni. W jej wnętrzu panuje wilgoć, a światło odbite dociera do jej końca. Przy otworze występuje gleba i rosną w tym rejonie rośliny kwiatowe, głównie trawy. Ściany studni są miejscem występowania glonów, porostów, mchów i wątrobowców. Przedstawicielami świata zwierzęcego zasiedlającymi jaskinię są owady, zwłaszcza komary oraz nietoperze[3].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia odkryta została 16 sierpnia 1979 roku przez I. Luty i R. Bieganowskiego, w ramach prac związanych z inwentaryzacją tatrzańskich jaskiń. Na podstawie niepewnych i sprzecznych wskazań Z. Wójcika i M. Kropiwnickiej poszukiwali oni wejścia do odkrytej przez Macieja Lewandowskiego w 1962 roku Maćkowej Dziury. W archiwalnej wersji inwentarza jaskiń, jak i na mapie Tatry Polskie wydanej w 1984 roku, omawianą jaskinię opisano właśnie jako Maćkową Dziurę, wbrew niezgodnościom opisów położenia i wnętrza groty z opisami jaskini odkrytej przez Lewandowskiego. Nazwę zmieniono na Ukrytą Dziurę po tym, jak w 1999 roku znaleziono właściwą Maćkową Dziurę[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984 (Maćkowa Dziura).
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
- ↑ a b c Ukryta Dziura. jaskiniepolski.pgi.gov.pl. [dostęp 2016-03-23].