Ułęże
niestandaryzowany przysiółek wsi | |
Ułęże wiosną 2007 r. | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | |
Część miejscowości | |
Wysokość |
580-600[2] m n.p.m. |
Strefa numeracyjna |
74 |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
SIMC |
nie nadano[1] |
Położenie na mapie gminy Lądek-Zdrój | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
50°21′29″N 16°53′21″E/50,358056 16,889167[1] |
Ułęże (Ulęże, dawniej niem. Überschaar) – nazwa niestandaryzowana, przysiółek wsi Lutynia w Polsce położony w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lądek-Zdrój[1]
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Ułęże to przysiółek Lutyni leżący w jej południowo-wschodnim skraju, w Górach Złotych, na południowo-wschodnich stokach Chłopskiej Kopy, na wysokości około 580-600 m n.p.m.[2] Obok drogi do Ułęża znajdują się trzy odkrywki po eksploatacji bazaltu zwane Czarnym Urwiskiem, Bazaltowymi Słupami i Skalnymi Organami.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego. Obecnie miejscowość należy do Lutyni. Nazwa przysiółka została zniesiona, nie występuje w oficjalnym spisie miejscowości i w TERYT.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Ułęże powstało być może już w średniowieczu, jako dziedziczne wolne sędziostwo należące do Lutyni[2]. W późniejszych latach sędziostwo należało do Lądka-Zdroju[2]. W 1787 roku były tu dwie zagrody kmiece, folwark sędziowski i młyn wodny, stan taki utrzymywał się przez dłuższy czas[2]. Od połowy XIX wieku miejscowość stała się celem wędrówek kuracjuszy z Lądka-Zdroju, którzy udawali się do punktu widokowego na Czarnym Urwisku[2]. W folwarku sędziowskim urządzono wtedy gospodę, która była wymieniana przez wszystkie przewodniki i cieszyła się dużą popularnością[2]. Po 1945 roku gospodę zlikwidowano i Ułęże traciło walory turystyczne[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142882
- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 246, 247. ISBN 83-85773-01-0.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-01-0.