Ulica Juliusza Słowackiego w Wałbrzychu

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Juliusza Słowackiego w Wałbrzychu
Śródmieście
Ilustracja
Widok z ul. Słowackiego w kierunku placu Magistrackiego (2013).
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wałbrzych

Długość

ok. 500 m

Poprzednie nazwy

Freiburger Str., 1933–1934 – Helmuth-Brückner Str.

Przebieg
0 m plac Magistracki
światła 160 m → ulica Bolesława Limanowskiego
← ulica Drohobycka
295 m ulica Józefa Lewartowskiego
320 m ulica Norberta Barlickiego
335 m ulica Marii Konopnickiej
430 m ulica Nowy Świat
światła 500 m plac Grunwaldzki
Położenie na mapie Wałbrzycha
Mapa konturowa Wałbrzycha, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Juliusza Słowackiego w Wałbrzychu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Juliusza Słowackiego w Wałbrzychu”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Juliusza Słowackiego w Wałbrzychu”
Ziemia50°46′07,6″N 16°16′43,5″E/50,768778 16,278750
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Juliusza Słowackiego – ulica w śródmieściu Wałbrzycha, łączy plac Magistracki z placem Grunwaldzkim.

Dawniej nosiła nazwę Freiburger Str., w latach 1933–1934 – Helmuth-Brückner Str.[1] Ulica wchodzi w skład szlaku „Starego Grodu”[2].

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Ulica Słowackiego łączy się z ulicami: Plac Grunwaldzki, Wysockiego, Aleją Wyzwolenia, Szmidta, Chrobrego, dalej z ulicą Nowy Świat, skrzyżowaniem ulic Barlickiego, Konopnickiej, Lewartowskiego. Z kolejnym skrzyżowaniem ulicy Drohobyckiej i Limanowskiego oraz Placem Magistrackim.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Ulica jest częściowo dwukierunkowa od skrzyżowania Drohobyckiej - Limanowskiego do skrzyżowania Konopnickiej - Lewartowskiego - Barlickiego. Znajdują się przy niej ważniejsze urzędy i instytucje w mieście oraz zaplecze usługowe. Zabudowa jest zróżnicowana, przeważają budynki trzy i czteropiętrowe z zapleczem usługowym, zabudowa jest okazała i przedwojenna.

Obiekty[edytuj | edytuj kod]

  • Budynek Filharmonii Sudeckiej (nr 4a), dawne kino „Polonia” (wybudowane około 1880).
  • Dom Handlowy „Chełmiec” (nr 7), dawny „Pedet” (wybudowany 1928–1929 dla niemieckiej sieci marketów Schocken).
  • Gmach Urzędu Pocztowego Wałbrzych 1 (nr 9) z 1887, przebudowany 1899–1907[2].
  • Budynek Sądu Rejonowego (nr 10) wybudowany w 1855, przebudowany 1910–1911[2].
  • Drugi budynek Sądu Rejonowego (nr 11) wybudowany w 1852[2].
  • Dawny młyn wodny (nr 14) z około 1700, przebudowany w 1816[2].
  • Gmach (nr 20a) wybudowany na miejscu dawnego szpitala gwareckiego około 1920, mieścił się tutaj obszar wałbrzyski Telekomunikacji Polskiej S.A.
  • Budynek (nr 20b) z początku XX w., przed II wojną światową mieścił się w nim Bank Niemiecki, obecnie – oddział Santander Bank Polska[2].
  • Dawna siedziba Narodowego Banku Polskiego (nr 23a), obecnie – delegatura Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego. W tym budynku mieszkał Krzysztof Komeda.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nazwy ulic Wałbrzycha i Szczawna-Zdroju w przekroju historycznym. polska-org.pl. [dostęp 2023-10-08].
  2. ↑ a b c d e f Trasa turystyczna „Szlakiem Starego Grodu” – Tajemniczy Wałbrzych. Centrum Informacji Turystycznej i Kulturalnej w Wałbrzychu. [dostęp 2023-10-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulica_Juliusza_Słowackiego_w_Wałbrzychu&oldid=72209664”