Vanessa Paradis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Mithoron (dyskusja | edycje) o 01:12, 16 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Vanessa Paradis
Ilustracja
Vanessa Paradis (2016)
Imię i nazwisko

Vanessa Chantal Paradis

Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1972
Saint-Maur-des-Fossés

Gatunki

pop

Zawód

wokalistka, aktorka, modelka

Aktywność

od 1980

Odznaczenia
Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Strona internetowa

Vanessa Chantal Paradis (ur. 22 grudnia 1972 w Saint-Maur-des-Fossés[1]) – francuska piosenkarka, aktorka i modelka.

Życiorys

Przyszła na świat na przedmieściach Paryża. Dzieciństwo spędziła w Villiers-sur-Marne, chodziła do liceum Pablo Picasso w Fontenay-sous-Bois. Pierwszy raz wystąpiła na scenie za sprawą swojego wujka Didiera Paina, producenta muzycznego, który zaproponował jej występ w amatorskim przesłuchaniu „L'école des enfants”. Zaśpiewała tam piosenkę „Emilie Jolie”, która została pokazana we francuskiej telewizji 3 maja 1980 roku. Vanessa miała wówczas siedem lat.

Pięć lat później, jej wujek zarejestrował piosenkę Vanessy „La magie des surprises-parties”. Utwór ten nigdy nie został wydany na singlu, ale dzięki niemu doszło do spotkania z kompozytorem Franckiem Langolffem i twórcą tekstów Etienne'em Roda-Gilem, którzy obiecali napisać piosenkę dla Vanessy. Utwór „Joe le taxi” został wydany w 1986 roku i stał się ogólnoeuropejskim przebojem. Vanessa miała wtedy 14 lat. W 1987 roku Vanessa nagrała swój pierwszy album, zatytułowany M&J. Właśnie z jej pierwszej płyty pochodzą przeboje m.in. „Marylin et John”, „Manolo Manolette”, „Coupe, coupe”.

Pierwszym filmem, w którym zagrała był Noce Blanche (1989) w reżyserii Jeana-Claude’a Brisseau. Rola wrażliwej, zakochanej w nauczycielu nastolatki przyniosła jej pierwszą filmową nagrodę – Cesara w kategorii najlepiej zapowiadającej się aktorki 1990 roku. Po sukcesie pierwszej płyty, przyszedł czas na kolejną zatytułowaną „Variations sur le même t'aime”, nagraną z pomocą Serge'a Gainsbourga.

W 1991 roku Vanessa podpisała kontrakt na 3 mln franków z firmą Chanel, jako nowa twarz perfum Coco Chanel. W kampanii reklamowej ukazana została pod postacią ptaka w pozłacanej klatce. Fotografem był Jean-Paul Goude. Jej trzeci album został przygotowany we współpracy z Lennym Kravitzem w Nowym Jorku i wydany w 1992 roku. Zawierał m.in. hity „Sunday Mondays” i „Be My Baby”.

W 1994 zaczęła pracę u boku Gérarda Depardieu nad drugim filmem pt. Elisa w reżyserii Jeana Beckera. Odegrała główną rolę nieporadnej sieroty Marie, błąkającej się po ulicach Paryża w celu odnalezienia swojego ojca i dokonania na nim zemsty. Film wszedł na ekrany kin w 1995 roku i zebrał pozytywne opinie krytyków. Vanessa otrzymała wiele pochwał za znakomitą grę aktorską, a Gérard Depardieu podsumował pracę z nią słowami: „Stale zaskakiwała mnie swoją siłą, którą w to wkładała. Posiada wszystko co potrzebne, by zostać wielką aktorką”.

W 1997 roku na ekrany kin francuskich wszedł film Jak kochają czarownice, w którym zagrała wspólnie z Jeanne Moreau. Kolejną produkcją filmową w jakiej wystąpiła był film Dziewczyna dla dwóch z Alainem Delonem i Jeanem-Paulem Belmondo w reżyserii Patrice’a Leconte. Z Lecontem ponownie spotkała się na planie filmu Dziewczyna na moście, gdzie partnerował jej Daniel Auteuil.

Od roku 1998 Vanessa była związana z aktorem Johnnym Deppem[2]. 27 maja 1999 na świat przyszła ich córka Lily-Rose Depp, a 3 lata później, 9 kwietnia 2002, urodził się ich syn John Christopher „Jack” Depp III. W czerwcu 2012 para ogłosiła rozstanie[3]. W 2000 Vanessa Paradis wydała kolejny album z którego singlami były m.in. „Pourtant” (teledysk nakręcony przez Johnny’ego) i „Commando”. W 2005 roku ukazała się jej płyta koncertowa Au Zénith.

Następnie zagrała w kolejnych filmach: Atomik Circus - Le retour de James Bataille (2004), Mon ange (2005) – pierwszy długometrażowy film Serge'a Frydmana i scenarzysty Patrice’a Leconte.

Pod koniec roku 2007 wydała album Divine Idylle (Johnny Depp wyreżyserował oraz wystąpił w teledysku do piosenki L'incendie )

W 2008 została wiodącą modelką, tzw. twarzą firmy Miu Miu.

Dyskografia

Albumy studyjne

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
FRA
[4]
CHE
[5]
M & J
  • Data: 15 sierpnia 1988
  • Wydawca: Barclay/Polydor
13
  • FRA: platynowa płyta[6]
Variations Sur Le Même T'aime
  • Data: 18 czerwca 1990
  • Wydawca: Barclay/Polydor
6
  • FRA: platynowa płyta[6]
Vanessa Paradis
  • Data: 1 maja 1992
  • Wydawca: Barclay/Polydor
113
Bliss
  • Data: 21 października 2000
  • Wydawca: Barclay/Universal
1 31
  • FRA: 2x złota płyta[6]
Divinidylle
  • Data: 27 sierpnia 2007
  • Wydawca: Barclay/Universal
1 6
  • FRA: 2x platynowa płyta[6]
Love Songs
  • Data: 21 maja 2013
  • Wydawca: Barclay/Universal
1 4
  • FRA: 2x platynowa płyta[6]
„–” oznacza, że album nie był notowany.

Kompilacje

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
FRA
[4]
CHE
[5]
Best of...
  • Data: 23 listopada 2009
  • Wydawca: Remark/Polydor
1 43
  • FRA: 2x platynowa płyta[6]

Albumy koncertowe

Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
FRA
[4]
Live
  • Data: 28 lutego 1994
  • Wydawca: Remark/Polydor
121
  • FRA: złota płyta[6]
Au Zénith
  • Data: 11 listopada 2001
  • Wydawca: Barclay/Universal
19
Divinidylle Tour
  • Data: 20 września 2008
  • Wydawca: Barclay/Universal
5
Une nuit à Versailles
  • Data: 29 listopada 2010
  • Wydawca: Barclay/Universal
17
Love Songs Tour
  • Data: 24 listopada 2014
  • Wydawca: Barclay/Universal
22

Filmografia

Nagrody

  • 1990: Białe małżeństwo – Nagroda Główna César – najbardziej obiecująca aktorka
  • 2000: Dziewczyna na moście – (nominacja) César – najlepsza aktorka

Przypisy

  1. John Bush: Vanessa Paradis Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
  2. Colette Fahy: Johnny Depp and Vanessa Paradis reunite on family holiday to spend time with their children. dailymail.co.uk, 2012-07-22. (ang.).
  3. Johnny Depp, Vanessa Paradis Split: Couple Separates After 14 Years w: The Huffington Post 19 czerwca 2012 (ang.)
  4. a b c Vanessa Paradis French Albums Chart. lescharts.com. [dostęp 2016-10-01]. (ang.).
  5. a b Vanessa Paradis Swiss Albums Chart. hitparade.ch. [dostęp 2016-10-01]. (niem.).
  6. a b c d e f g SNEP: Vanessa Paradis. www.snepmusique.com. [dostęp 2016-10-01]. (fr.).
  7. Casanova po przejściach / Fading Gigolo. [dostęp 2016-09-30].
  8. Spódnice w górę! (2014) Sous les jupes des filles. www.filmweb.pl. [dostęp 2016-05-08]. (pol.).

Linki zewnętrzne