Vincenzo Bracco
patriarcha | |
Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1835 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 czerwca 1889 |
biskup pomocniczy Jerozolimy | |
Okres sprawowania |
1866–1873 |
patriarcha Jerozolimy | |
Okres sprawowania |
1873–1889 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
18 czerwca 1859 |
Nominacja biskupia |
2 marca 1866 |
Sakra biskupia |
13 maja 1866 |
Wybór patriarchy |
21 marca 1873 |
Data konsekracji |
13 maja 1866 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Miejsce | |||||||
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
|
Vincenzo Bracco (ur. 14 marca 1835 w Torrazzo, zm. 19 czerwca 1889 w Jerozolimie) – włoski duchowny rzymskokatolicki, łaciński patriarcha Jerozolimy.
Biografia
Vincenzo Bracco urodził się 14 marca 1835 w Torrazzo w Królestwie Sardynii. W 1954 wstąpił do seminarium w Albendzie. 18 czerwca 1859 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Albenga. 27 kwietnia 1860 wyjechał na misje do Ziemi Świętej. Pracował jako wykładowca filozofii i rektor seminarium patriarchatu Jerozolimy. Współzakładał sierociniec w Betlejem.
Na prośbę patriarchy Jerozolimy Giuseppe Valergy 2 marca 1866 papież Pius IX mianował ks. Bracco biskupem pomocniczym łacińskiego patriarchatu Jerozolimy oraz biskupem tytularnym Magydusu. 13 maja 1866 w Bazylice Grobu Świętego przyjął sakrę biskupią z rąk patriarchy Jerozolimy Giuseppe Valergy. Współkonsekratorami byli wikariusz apostolski Galli Guglielmo Massaja OFMCap oraz ormiański arcybiskup Mardinu Melchiorre Nazarian. Była to pierwsza konsekracja biskupa rzymskokatolickiego w Jerozolimie od czasów Królestwa Jerozolimskiego.
Pełnił funkcję wikariusza generalnego patriarchatu. Nie wziął udziału w soborze watykańskim I.
21 marca 1873 został mianowany łacińskim patriarchą Jerozolimy. Równocześnie pełnił funkcję Wielkiego Mistrza Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie. Zmarł 19 czerwca 1889 na zapalenie płuc.