Walancin Sukała

Walancin Sukała
Data i miejsce urodzenia	16 sierpnia 1942 ; Mińsk
	Prezes Sądu Najwyższego Republiki Białorusi
Okres	od 1997 (?); do ?
	Minister sprawiedliwości Republiki Białorusi
Okres	od ?; do 1997
	Minister sprawiedliwości Białoruskiej SRR
Okres	od 1987
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Białorusi
	I zastępca prezesa Sądu Najwyższego ZSRR
Okres	od 1989; do ?
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Białorusi
	Odznaczenia

Walancin Alehawicz Sukała (biał. Валянцін Алегавіч Сукала, ros. Валентин Олегович Сукало, Walentin Olegowicz Sukało; ur. 16 sierpnia 1942 w Mińsku) – białoruski sędzia i polityk, minister sprawiedliwości Białoruskiej SRR i Republiki Białorusi, prezes Sądu Najwyższego Republiki Białorusi.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 16 sierpnia 1942 roku w Mińsku, na terytorium okupowanym przez III Rzeszę, w Komisariacie Generalnym Białoruś Komisariatu Rzeszy Wschód^[a]. W 1968 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego. Rozporządzeniem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR nadano mu wyższą klasę kwalifikacyjną. Pracował jako sędzia w rejonie miadzielskim, sędzia, prezes Mińskiego Sądu Obwodowego. W 1984 roku został zastępcą ministra sprawiedliwości Białoruskiej SRR. Od 1987 roku był kierownikiem Zarządu i członkiem Kolegium Ministerstwa Sprawiedliwości ZSRR. W 1988 roku objął stanowisko ministra sprawiedliwości Białoruskiej SRR. W 1989 roku został kierownikiem Wydziału Państwowo-Prawnego Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Białorusi. Od tego samego roku był I zastępcą prezesa Sądu Najwyższego ZSRR. W latach 1992–1997 pełnił funkcję I zastępcy, a potem ministra sprawiedliwości Republiki Białorusi. Następnie pracował jako prezes Sądu Najwyższego Republiki Białorusi^[1].

Z jego inicjatywy został przeprowadzony I Zjazd Sędziów Białorusi, wprowadzona nowa instytucja sędziego ds. administracyjnych i aktów wykonawczych^[1], rozpoczął działalność Instytut Dokształcania i Doskonalenia Zawodowego Sędziów, Pracowników Prokuratury, Sądów i Instytucja Wymiaru Sprawiedliwości. Uczestniczył w opracowaniu nowego Kodeksu Karnego, Kodeksu Postępowania Karnego, Wykonawczego Kodeksu Karnego Białorusi. Jest autorem licznych publikacji w piśmie „Sudowy Wieśnik”, biuletynie informacyjnym Administracji Prezydenta Republiki Białorusi^[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Medal Jubileuszowy „Za Dzielną Pracę. Na Pamiątkę 100-lecia Narodzin Włodzimierza Iljicza Lenina”^[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Jednostka administracyjna istniejąca de facto. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego – w Białoruskiej SRR, pod okupacją III Rzeszy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Kto… ↓, s. 244
↑ ^a ^b Kto… ↓, s. 245

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.

[b1-1] Jednostka administracyjna istniejąca de facto. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego – w Białoruskiej SRR, pod okupacją III Rzeszy.

[a-2] Kto… ↓, s. 244

[b-3] Kto… ↓, s. 245

[a]

[1]

[2]