Walenty Faustyn Sobolewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 11:14, 20 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Walenty Sobolewski
Ilustracja
Herb
Ślepowron
Data urodzenia

1765

Data śmierci

1831

Ojciec

Maciej Sobolewski

Matka

Ewa Szydłowska

Żona

Izabela Grabowska

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów) Order Świętego Włodzimierza I klasy (Imperium Rosyjskie) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Hrabia Walenty Faustyn Sobolewski z Piętek, herbu Ślepowron (ur. w 1765, zm. 1831 roku) – polski arystokrata. Zajmował wysokie stanowiska urzędnicze w administracji państwowej Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Był stryjecznym bratem Ignacego Sobolewskiego oraz (od 1795) mężem Izabeli Grabowskiej, nieślubnej córki Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Życiorys

Za czasów I Rzeczypospolitej był sekretarzem w Gabinecie Jego Królewskiej Mości[1] Stanisława Augusta Poniatowskiego (w latach 1784–1789), starostą warszawskim (1785–1794), posłem z ziemi warszawskiej na Sejm Czteroletni w 1788 roku[2], członkiem Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej[3]. Był członkiem warszawskiej Komisji Dobrego Porządku w 1788 roku[4].

W Księstwie Warszawskim sprawował funkcje senatora-kasztelana od 1807 roku, od 1810 senatora-wojewody. Członek Izby Edukacyjnej Księstwa Warszawskiego w 1808 roku[5]. Asesor sejmiku powiatowego błońskiego w 1809 roku[6]. Członek Komisji Dyrekcji Biletów Kasowych Księstwa Warszawskiego w latach 1810-1813[7]. W 1812 roku przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego[8]. W 1815 roku został senatorem-wojewodą Królestwa Polskiego[9]. Minister prezydujący w Komisji Rządowej Sprawiedliwości Królestwa Polskiego w latach 1816-1819[10], a W latach 1826–1830 był prezesem Rady Administracyjnej.

Został odznaczony Orderem Orła Białego w 1792 roku, Orderem Świętego Stanisława w 1787 roku, Legią Honorową w 1807 roku, a w 1829 roku rosyjskim Orderem św. Włodzimierza. Był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk od 1800 roku[11].

Przypisy

  1. Maria Rymszyna, Gabinet Stanisława Augusta, Warszawa 1962, s. 185.
  2. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 327.
  3. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 262, Adam Skałkowski, Towarzystwo przyjaciół konstytucji 3 maja, Kórnik, 1930, s. 79.
  4. Władysław Smoleński, Komisya boni ordinis warszawska (1765-1789), Warszawa 1914, s. 40.
  5. Kalendarzyk Polityczny, Chronologiczny i Historyczny na Rok Panski 1808. Z niektoremi dodatkami i Magistraturami kraiowemi, Warszawa, s. 84.
  6. Gazeta Warszawska 31 stycznia 1809, nr 9, s. 157.
  7. Wojciech Morawski, Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku, Warszawa 1998, s. 27.
  8. Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 1, s. 4.
  9. Małgorzata Karpińska, Senatorowie, posłowie i deputowani Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, Warszawa 2002, s. 85.
  10. Andrzej Biernat , Ireneusz Ihnatowicz , Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 573.
  11. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 262.