Walter Odington
| Pochodzenie | |
|---|---|
| Gatunki |
Walter Odington OSB (fl. 1298–1316)[1][2] – angielski teoretyk muzyki żyjący i działający na przełomie XIII i XIV wieku.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był zakonnikiem w benedyktyńskim opactwie św. Marii w Evesham koło Worcester[3][1]. W 1298 roku był członkiem Gloucester College na Uniwersytecie Oksfordzkim[3]. Identyfikowany jest z Walterem z Evesham, autorem dwóch traktatów astronomicznych[1][3]. Zajmował się też matematyką, geometrią oraz alchemią, której poświęcił traktat Ycocedron[3].
Jest autorem datowanego na 2. dekadę XIV wieku traktatu poświęconego muzyce pt. Summa de speculatione musicae, stanowiącego dokument okresu pośredniego między ars antiqua a ars nova[3]. Najstarszy znany rękopis tego dzieła, pochodzący z początku wieku XV, zachował się w Corpus Christi College na Cambridge University (MS 410, fol. 1–36)[1][3]. Autor, opierając się na dziełach teoretyków starożytnych i średniowiecznych, zajął się matematycznymi podstawami sztuki muzycznej i ich przełożeniem na praktyczne aspekty wykonawstwa[3]. W poszczególnych księgach omówił problematykę proporcji i ich roli w określeniu interwałów, problematykę budowy instrumentów muzycznych, zasady rytmiki, system heksachordalny, zawarł też opis muzyki menzuralnej wraz z omówieniem i przykładami form polifonicznych (organum, conductus, motet, hoquetus, rondellus)[1][3]. Sformułował własne poglądy na temat konsonansowości, w których odchodząc od systemu pitagorejskiego przyjął proporcje 5:4 dla tercji wielkiej oraz 6:5 dla tercji małej, uznając w konsekwencji konsonansowość zarówno tych interwałów, jak i trójdźwięku[1][2][3].
Krytyczną edycję traktatu Odingtona Walteri Odington Summa de speculatione musicae wydał Frederick Hammond w „Corpus Scriptorum de Musica”, XIV, 1970[1][2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2646. ISBN 0-02-865529-X.}
- ↑ a b c The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 647. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 141. ISBN 978-83-224-0808-7.