Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Tetragram

Zajawka artykułu Tetragram

[[Plik:YHWH.svg|left|100px]]
'''''[[Tetragram]]''''' – cztery hebrajskie litery: jod, he, waw, he ([[język hebrajski|hebr.]] '''יהוה'''), oznaczające [[Stary Testament|starotestamentowe]] imię [[Bóg|Boga]]. Termin „tetragram” pochodzi z języka greckiego i składa się z członów: ''tetra''- „cztero-” lub „cztery” i ''grámma'', „litera”. Dosłownie znaczy „mający cztery litery”. W [[Stary Testament|Biblii Hebrajskiej]] tetragram pojawia się blisko 6800 razy. Różne formy jego zapisu można spotkać w źródłach pozabiblijnych, niektórych rękopisach [[Septuaginta|Septuaginty]] oraz [[rękopisy z Qumran|rękopisach qumrańskich]]. Nie występuje w [[Nowy Testament|Nowym Testamencie]], wspominają jednak o nim [[Ojcowie Kościoła]]. [[Etymologia]] i pierwotna wymowa tetragramu jest nieznana, ponieważ nie wiadomo, jakie [[Samogłoska|samogłoski]] podstawiano podczas czytania, oraz żywa była [[Niewola babilońska|powygnaniowa]] tradycja żydowska, która zabraniała wymawiania imienia Bożego poza obrębem [[Świątynia Jerozolimska|Świątyni w Jerozolimie]]. W literaturze naukowej można spotkać liczne próby ustalenia prawidłowej wymowy tetragramu. Obecnie większość uczonych opowiada się za formą ''Jahwe''. ''[[Tetragram|Czytaj więcej …]]''

Tetragram – cztery hebrajskie litery: jod, he, waw, he (hebr. יהוה), oznaczające starotestamentowe imię Boga. Termin „tetragram” pochodzi z języka greckiego i składa się z członów: tetra- „cztero-” lub „cztery” i grámma, „litera”. Dosłownie znaczy „mający cztery litery”. W Biblii Hebrajskiej tetragram pojawia się blisko 6800 razy. Różne formy jego zapisu można spotkać w źródłach pozabiblijnych, niektórych rękopisach Septuaginty oraz rękopisach qumrańskich. Nie występuje w Nowym Testamencie, wspominają jednak o nim Ojcowie Kościoła. Etymologia i pierwotna wymowa tetragramu jest nieznana, ponieważ nie wiadomo, jakie samogłoski podstawiano podczas czytania, oraz żywa była powygnaniowa tradycja żydowska, która zabraniała wymawiania imienia Bożego poza obrębem Świątyni w Jerozolimie. W literaturze naukowej można spotkać liczne próby ustalenia prawidłowej wymowy tetragramu. Obecnie większość uczonych opowiada się za formą Jahwe. Czytaj więcej …

Ostatnia ekspozycja: 2013-05-30

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2013-05-02

Tetragram – cztery hebrajskie litery: jod, he, waw, he (hebr. יהוה), oznaczające starotestamentowe imię Boga. Termin „tetragram” pochodzi z języka greckiego i składa się z członów: tetra- „cztero-” lub „cztery” i grámma, „litera”. Dosłownie znaczy „mający cztery litery”. W Biblii Hebrajskiej tetragram pojawia się blisko 6800 razy. Różne formy jego zapisu można spotkać w źródłach pozabiblijnych, niektórych rękopisach Septuaginty oraz rękopisach qumrańskich. Nie występuje w Nowym Testamencie, wspominają jednak o nim Ojcowie Kościoła. Etymologia i pierwotna wymowa tetragramu jest nieznana, ponieważ nie wiadomo, jakie samogłoski podstawiano podczas czytania, oraz żywa była powygnaniowa tradycja żydowska, która zabraniała wymawiania imienia Bożego poza obrębem Świątyni w Jerozolimie. W literaturze naukowej można spotkać liczne próby ustalenia prawidłowej wymowy tetragramu. Obecnie większość uczonych opowiada się za formą Jahwe. Czytaj więcej…

2013-05-09

Tetragram – cztery hebrajskie litery: jod, he, waw, he (hebr. יהוה), oznaczające starotestamentowe imię Boga. Termin „tetragram” pochodzi z języka greckiego i składa się z członów: tetra- „cztero-” lub „cztery” i grámma, „litera”. Dosłownie znaczy „mający cztery litery”. W Biblii Hebrajskiej tetragram pojawia się blisko 6800 razy. Różne formy jego zapisu można spotkać w źródłach pozabiblijnych, niektórych rękopisach Septuaginty oraz rękopisach qumrańskich. Nie występuje w Nowym Testamencie, wspominają jednak o nim Ojcowie Kościoła. Etymologia i pierwotna wymowa tetragramu jest nieznana, ponieważ nie wiadomo, jakie samogłoski podstawiano podczas czytania, oraz żywa była powygnaniowa tradycja żydowska, która zabraniała wymawiania imienia Bożego poza obrębem Świątyni w Jerozolimie. W literaturze naukowej można spotkać liczne próby ustalenia prawidłowej wymowy tetragramu. Obecnie większość uczonych opowiada się za formą Jahwe. Czytaj więcej…

2013-05-16

Tetragram – cztery hebrajskie litery: jod, he, waw, he (hebr. יהוה), oznaczające starotestamentowe imię Boga. Termin „tetragram” pochodzi z języka greckiego i składa się z członów: tetra- „cztero-” lub „cztery” i grámma, „litera”. Dosłownie znaczy „mający cztery litery”. W Biblii Hebrajskiej tetragram pojawia się blisko 6800 razy. Różne formy jego zapisu można spotkać w źródłach pozabiblijnych, niektórych rękopisach Septuaginty oraz rękopisach qumrańskich. Nie występuje w Nowym Testamencie, wspominają jednak o nim Ojcowie Kościoła. Etymologia i pierwotna wymowa tetragramu jest nieznana, ponieważ nie wiadomo, jakie samogłoski podstawiano podczas czytania, oraz żywa była powygnaniowa tradycja żydowska, która zabraniała wymawiania imienia Bożego poza obrębem Świątyni w Jerozolimie. W literaturze naukowej można spotkać liczne próby ustalenia prawidłowej wymowy tetragramu. Obecnie większość uczonych opowiada się za formą Jahwe. Czytaj więcej…

2013-05-23

Tetragram – cztery hebrajskie litery: jod, he, waw, he (hebr. יהוה), oznaczające starotestamentowe imię Boga. Termin „tetragram” pochodzi z języka greckiego i składa się z członów: tetra- „cztero-” lub „cztery” i grámma, „litera”. Dosłownie znaczy „mający cztery litery”. W Biblii Hebrajskiej tetragram pojawia się blisko 6800 razy. Różne formy jego zapisu można spotkać w źródłach pozabiblijnych, niektórych rękopisach Septuaginty oraz rękopisach qumrańskich. Nie występuje w Nowym Testamencie, wspominają jednak o nim Ojcowie Kościoła. Etymologia i pierwotna wymowa tetragramu jest nieznana, ponieważ nie wiadomo, jakie samogłoski podstawiano podczas czytania, oraz żywa była powygnaniowa tradycja żydowska, która zabraniała wymawiania imienia Bożego poza obrębem Świątyni w Jerozolimie. W literaturze naukowej można spotkać liczne próby ustalenia prawidłowej wymowy tetragramu. Obecnie większość uczonych opowiada się za formą Jahwe. Czytaj więcej…

2013-05-30

Tetragram – cztery hebrajskie litery: jod, he, waw, he (hebr. יהוה), oznaczające starotestamentowe imię Boga. Termin „tetragram” pochodzi z języka greckiego i składa się z członów: tetra- „cztero-” lub „cztery” i grámma, „litera”. Dosłownie znaczy „mający cztery litery”. W Biblii Hebrajskiej tetragram pojawia się blisko 6800 razy. Różne formy jego zapisu można spotkać w źródłach pozabiblijnych, niektórych rękopisach Septuaginty oraz rękopisach qumrańskich. Nie występuje w Nowym Testamencie, wspominają jednak o nim Ojcowie Kościoła. Etymologia i pierwotna wymowa tetragramu jest nieznana, ponieważ nie wiadomo, jakie samogłoski podstawiano podczas czytania, oraz żywa była powygnaniowa tradycja żydowska, która zabraniała wymawiania imienia Bożego poza obrębem Świątyni w Jerozolimie. W literaturze naukowej można spotkać liczne próby ustalenia prawidłowej wymowy tetragramu. Obecnie większość uczonych opowiada się za formą Jahwe. Czytaj więcej…