Wiktor Brzozowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Wiktor Brzozowski (ur. 16 lipca 1898 w Janowie[1], zm. 10 stycznia 1981 w Świętochłowicach) – powstaniec śląski, działacz społeczny.
Cztery lata po urodzeniu przeniósł się wraz z rodziną na Zgodę[2]. Najpierw pracował w kopalniach, a od 1928 do 1965 roku pracował w hucie "Falva", z przerwą w czasie wojny. Brat Alojzego Brzozowskiego.
Działalność narodową rozpoczął w 1919 roku, kiedy to wstąpił do POW na Zgodzie. Uczestniczył we wszystkich trzech powstaniach śląskich. W okresie międzywojennym należał do Związku Powstańców Śląskich oraz Związku Obrońców Kresów Wschodnich. W 1939 wstąpił do jednostki samoobrony powstańczej i uczestniczy w kampanii wrześniowej. Po powrocie do Świętochłowic zostaje aresztowany przez gestapo i zostaje osadzony w Chorzowie. Po wielu przesłuchaniach wysłano go do Rzeszy na roboty przymusowe. Wraca w 1945 do Świętochłowic. Był członkiem świętochłowickiego koła ZBoWiD. W uznaniu zasług został odznaczony Krzyżem Śląskim na Śląskiej Wstędze oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł w Świętochłowicach 10 stycznia 1981 roku.
Jego imieniem nazwano jedną z ulic w Kędzierzynie-Koźlu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ludzie miasta, t. III - Edward Brzozowski, Jan Helik, Świętochłowice 1986