Wiktor Gorzołka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor Gorzołka
Data i miejsce urodzenia

1908
Łabędy

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 1944
KL Buchenwald

Zawód, zajęcie

dziennikarz, działacz narodowościowy na Śląsku

Wiktor Gorzołka (ur. 1908 w Łabędach, zm. 24 sierpnia 1944) – polski działacz społeczny i narodowy, redaktor dwutygodnika Związku Polaków w Niemczech "Słowo Śląskie" i współwydawca "Katolika trzyrazowego".

Uczestniczył w zjazdach młodzieżowych organizowanych przez polskie środowiska w całych Niemczech. Był działaczem młodzieżowym Związku Polaków w Niemczech. W 1934 roku wraz z Józefem Kachlem i Wincentym Wawrzyniakiem był inicjatorem tzw. "buntu młodych"[potrzebny przypis].

W latach 1933–1939 prezes ZPMK na Śląsku Opolskim. W latach 1936–1937 sekretarz Związku Polaków na Śląsku.[1] Latem 1937 roku aresztowany, wypuszczony w listopadzie tegoż roku. Po napaści III Rzeszy na Polskę został 11 listopada 1939 roku ponownie aresztowany i wraz z innymi działaczami życia polskiego osadzony w Buchenwaldzie. Należał tu do współorganizatorów obozowego polskiego ruchu oporu.

Zginął 24 sierpnia 1944 roku podczas nalotu amerykańskich samolotów na zakłady wojskowe znajdujące się w pobliżu Buchenwaldu.

Patronuje jednej z ulic w Gliwicach, Groszowicach (Opole), a także w Gorzowie Śląskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ryszard Hajduk, "Nieznana karta tajnego frontu", MON, W-wa 1985, ISBN 83-11-07208-6