Willa przy ul. Obrońców Pokoju 64 w Kolbuszowej
.jpg) Budynek w 2023 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Obrońców Pokoju 64 |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Powierzchnia użytkowa |
prawie 550 m²[1] |
| Ukończenie budowy |
1903 |
| Pierwszy właściciel |
Michał Siedmiograj |
| Kolejni właściciele |
Helena Młyńska |
Położenie na mapie Kolbuszowej  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu kolbuszowskiego  | |
Położenie na mapie gminy Kolbuszowa  | |
 50°14′31,34″N 21°45′58,93″E/50,242040 21,766370
| |
Willa przy ul. Obrońców Pokoju 64 w Kolbuszowej – willa w Kolbuszowej, w województwie podkarpackim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budynek wzniesiono w 1903 roku[1] na parceli zakupionej od hrabiego Janusza[2]. Budowę willi zlecił Michał Siedmiograj, starszy geometra II klasy[3]. Od lat 20. XX wieku obiekt stał się własnością jego córki, Heleny Młyńskiej. Po II wojnie światowej w willi umieszczono biuro urzędu ziemskiego. W latach 50. w budynku mieszkało kilka rodzin. Po śmierci Heleny Młyńskiej w 1998 roku obiekt sprzedano. Wówczas wyremontowano go i rozbudowano[2] o salę z krytym basenem, siłownię oraz garaż[1].
Obiekt został wpisany do ewidencji zabytków gminy Kolbuszowa[4].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Willa reprezentuje styl secesyjny. Założono ją na rzucie prostokąta, z wysuniętą częścią szczytową zamykającą krótszy bok obiektu. Budynek przykrywa dach naczółkowy, z dwiema zaokrąglonymi lukarnami[3].
Na parterze obiektu rozmieszczone zostały kuchnia, jadalnia, biblioteka, łazienka, gabinet oraz salon. Centrum budynku stanowi pokój kominkowy, z którego na górę prowadzą rozchodzące się w dwóch kierunkach drewniane schody. Na górze budynku znajdują się cztery pokoje, dwie łazienki oraz pralnia[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Joanna Serafin: Dworek z basenem w Kolbuszowej wciąż na sprzedaż. Tak wygląda w środku [ZDJĘCIA]. korsokolbuszowskie.pl, 17 listopada 2022. [dostęp 2024-01-17]. (pol.).
- ↑ a b Matyaszewska 2023 ↓, s. 531.
- ↑ a b Matyaszewska 2023 ↓, s. 530.
- ↑ Ewidencja zabytków architektury, budownictwa i archeologii [online], kolbuszowa.pl [dostęp 2024-01-17] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Elżbieta Matyaszewska: Architektura i zabytki Kolbuszowej. W: Sławomir Zych (red.): Dzieje Kolbuszowej. T. 3: od 1945. Kolbuszowa: Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna w Kolbuszowej; Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia Sandomierz, 2023, s. 530-531. ISBN 978-83-8345-113-8.