Wołodźki (Litwa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołodźki
Valatkiškės
Państwo

 Litwa

Okręg

 wileński

Rejon

solecznicki

Gmina

Paszki

Populacja (2001)
• liczba ludności


22[1]

Położenie na mapie rejonu solecznickiego
Mapa konturowa rejonu solecznickiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wołodźki”
Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wołodźki”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Wołodźki”
Ziemia54°16′30″N 25°36′18″E/54,275000 25,605000

Wołodźki[2] (lit. Valatkiškės) − wieś na Litwie, w okręgu wileńskim, w rejonie solecznickim, w gminie Paszki, 1 km na północny zachód od Paszek, zamieszkana przez 22 ludzi.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów wieś włościańska w okręgu wiejskim Szudojnie, w gminie Dziewieniszki, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 należała do dóbr Ludwinowo, własność Umiastowskich[3]. W 1905 roku liczyła 78 mieszkańców[4].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Dziewieniszki.

W 1931 w 17 domach zamieszkiwało 88 osób[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Dziewieniszkach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Holszanach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Dziewieniszkach[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis powszechny 2001
  2. Mapy Wojskowego Instytutu Geograficznego "WIELKIE SOLECZNIKI P31 S41", Warszawa, 1935
  3. Romaszki, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 732.
  4. Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 231
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 31.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1890.