Wodopławik białorzytkowy
| Fluvicola nengeta[1] | |||
| (Linnaeus, 1766) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
wodopławik białorzytkowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Wodopławik białorzytkowy[4] (Fluvicola nengeta) – gatunek małego ptaka z rodziny tyrankowatych (Tyrannidae). Występuje we wschodniej i północno-zachodniej Ameryce Południowej. Nie jest zagrożony.
Podgatunki i zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Wyróżnia się dwa podgatunki F. nengeta[5][2]:
- F. n. atripennis P. L. Sclater, 1860 – wodopławik maskowy[4] – zachodni Ekwador i skrajnie północno-zachodnie Peru
- F. n. nengeta (Linnaeus, 1766) – wodopławik białorzytkowy[4] – wschodnia Brazylia
Zasięgi występowania podgatunków są od siebie bardzo oddalone, niektórzy autorzy sugerują, by traktować te taksony jako odrębne gatunki[2].
Środowisko[edytuj | edytuj kod]
Półotwarte tereny nizinne w pobliżu słodkowodnych zbiorników wodnych.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała wynosi 15–20 cm, masa ciała około 20 g; długość skrzydła około 13,4 cm (1,2 cala), ogona ok. 3,8 cm (1,5 cala), skoku ok. 2,7 cm (1,1 cala)[6]. Posiada charakterystyczne, czarno-białe ubarwienie. Czarne są skrzydła, maska biegnąca przez oczy oraz sterówki, z wyjątkiem białego pasa przez nie biegnącego. Spód skrzydeł czarny.
Zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Odzywa się ostrym „kirt!”[7]. Niepłochliwy. W odróżnieniu od innych tyrankowatych chętnie przebywa w wodzie lub jej pobliżu. Żeruje parami lub samotnie w pobliżu krzewów, zazwyczaj w pobliżu cieków wodnych. Żywi się owadami. W trakcie toków ptaki siadają naprzeciw siebie i podnoszą ogon dygając, niekiedy wachlarzowato rozpościerają skrzydła.
Status[edytuj | edytuj kod]
IUCN uznaje wodopławika białorzytkowego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako dość pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fluvicola nengeta, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Masked Water-tyrant (Fluvicola nengeta). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)]. (ang.).
- ↑ a b Fluvicola nengeta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Fluvicolini Swainson, 1832-33 (wersja: 2021-01-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-17].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tyrant flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-17]. (ang.).
- ↑ William Jardine: The Naturalist's Library, II. Ornithology. T. 10. Lizars, 1838.
- ↑ Robert S. Ridgley, William L. Brown: The Birds of South America: The Suboscine Passerines. University of Texas Press, 1989, s. 623. ISBN 978-0-292-77063-8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 70. ISBN 978-83-01-15733-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Nagrania głosów na xeno-canto.org