Wojna gruzińsko-osetyjska (1918–1920)
 |
Ten artykuł od 2014-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| wojna domowa w Rosji | |||
.svg) Gruzja w latach 1918–1921 | |||
| Czas |
1918–1920 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Przyczyna |
konflikt narodowościowy | ||
| Wynik |
zwycięstwo gruzińskie | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
Wojna gruzińsko-osetyjska 1918–1920 – wojna toczona w latach 1918–1920 między wojskami powstałej w 1918 Demokratycznej Republiki Gruzji a dążącymi do uzyskania państwowości Osetyjczykami.
Przyczyny[edytuj | edytuj kod]
Po rewolucji lutowej, gdy załamała się carska administracja, w Osetii Południowej utworzono Narodową Radę Osetyjczyków, próbowała ona przekształcić się we władzę całej Osetii. Bolszewicy zdobyli w Radzie przewagę i zaczęli forsować włączenie Osetii do państwa radzieckiego.
Wojna[edytuj | edytuj kod]
W roku 1918 powstała niepodległa Gruzja, której armia podjęła walki z siłami osetyjskimi. Osetyjczycy przeprowadzili w Cchinwali czystki etniczne na ludności gruzińskiej[potrzebny przypis]. 22 marca 1918 Osetyjczycy zostali wyparci z miasta, a Gruzini zniszczyli osetyjskie siły.
Ponowne walki wybuchły w 1919, a w roku następnym Osetyjczycy uzyskali poparcie Lenina, jednak wobec wojny z Polską Rosjanie wycofali się konfliktu. 8 maja 1920 podpisano pokój, który gwarantował granice gruzińskie i pozostawiał Osetię Południową w jej granicach. Bez rosyjskiej pomocy Osetyjczycy przegrali wojnę.
Epilog[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu wojny z Polską Lenin miał rozwiązane ręce w sprawie kaukaskiej. W lutym 1921 Armia Czerwona dokonała agresji na Gruzję i jej podboju militarnego, w 1922 Gruzińska Socjalistyczna Republika Radziecka, będąca częścią Zakaukaskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej stała się częścią ZSRR; Osetia Południowa jako obwód autonomiczny pozostała w granicach Gruzińskiej SRR (Południowoosetyjski Obwód Autonomiczny).