Wronowice (województwo lubelskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wronowice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

hrubieszowski

Gmina

Werbkowice

Liczba ludności (2021)

198[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-546[4]

Tablice rejestracyjne

LHR

SIMC

0905310[5]

Położenie na mapie gminy Werbkowice
Mapa konturowa gminy Werbkowice, na dole znajduje się punkt z opisem „Wronowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wronowice”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wronowice”
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego
Mapa konturowa powiatu hrubieszowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wronowice”
Ziemia50°40′57″N 23°43′10″E/50,682500 23,719444[1]

Wronowicewieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Werbkowice[6][5]. Leży nad rzeką Huczwą.

W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Werbkowice[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 247 mieszkańców i była trzynastą co do wielkości miejscowością gminy[8].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętych Cyryla i Metodego w Sahryniu[9].

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Wronowice[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0905327 Adamówka część wsi
0905333 Kożuchy część wsi
0905340 Paprzyca część wsi
0905356 Pasieka część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wronowice, w roku 1482 pisano jako Wronowycze[10]. Wieś położona historycznie w staropolskim powiecie bełskim. W roku 1439 w dokumentach notowany jest rycerz Sdrod z Wronowa jako poręczający pożyczkę zaciągniętą u Świętosława, rządcy z Telatyna. W 1564 wieś stanowiła własność rodu Turkowickich i Nurzyńskich. Seweryn Uruski w swym herbarzu na jej ówczesnego dziedzica wskazuje Stanisława Miłoszewskiego łowczego bełskiego. Wieś posiadała podówczas 3 1/4 łana gruntów uprawnych. W 1629 Wronowice należą do Macieja Borzęckiego wojskiego bełskiego[11]. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1895 wieś i folwark w powiecie hrubieszowskim, gminie Miętkie, parafii Tyszowice, odległe 15 wiorst od Hrubieszowa, około 1886 mają dwa młyny wodne. Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego w roku 1827 było tu 41 domów i 237 mieszkańców. W r. 1886 dobra Wronowice składały się z folwarków Wronowice i Kożuchy oraz przyległości Leśniczówka. Rozległość dominalna wynosiła 1290 mórg w tym: gruntów ornych i ogrodów mórg 607, łąk mórg 180, pastwisk mórg 187, lasów mórg 253, nieużytków mórg 163. Budynków murowanych było 3, drewnianych 25, las nieurządzony. Wieś Wronowice posiadała wówczas osad 29 z gruntem mórg 343; wieś Kożuchy posiadały osad 9, gruntu mórg 28[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 151627
  2. Wieś Wronowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-09], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-09].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1554 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-11-18]. 
  7. Strona gminy, sołectwa [dostęp 2024-01-03]
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Opis parafii na stronie diecezji
  10. Czopek ↓, s. 202.
  11. Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].
  12. Wronowice 1(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 53.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]