Wybory parlamentarne w Południowej Afryce w 1994 roku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Południowa Afryka
Godło Południowej Afryki
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Republiki Południowej Afryki

Wikiprojekt Polityka

Wybory parlamentarne w Południowej Afryce w 1994 roku
Państwo

Republika Południowej Afryki

Rodzaj

wybory parlamentarne

Data przeprowadzenia

26-29 kwietnia 1994

Data zarządzenia

3 czerwca 1993
przez: Prezydenta F.W. de Klerka

Głosowanie
poprzednie:
1989
następne:
1999

Wybory parlamentarne w Południowej Afryce w 1994 – wybory przeprowadzone w dniach 26-29 kwietnia 1994 roku[1]. Były pierwszymi wyborami w Republice Południowej Afryki, w których głosować mógł każdy mieszkaniec kraju. Wybory przeprowadzono pod przewodnictwem Niezależnej Komisji Wyborczej (IEC), stanowiły zakończenie czteroletniego procesu odejścia od systemu apartheidu w RPA.

Przygotowania do wyborów[edytuj | edytuj kod]

Datę pierwszych powszechnych, wielopartyjnych i demokratycznych wyborów uzgodniono 3 czerwca 1993 roku. Zgodnie z postanowieniami wybory miały odbyć się 27 kwietnia 1994 według zasady: jeden wyborca – jeden głos. W wyborach miał zostać wyłoniony nowy parlament i Rząd Jedności Narodowej. Rząd miał działać do roku 1999. W ciągu tych pięciu lat miano uchwalić nową konstytucję[potrzebny przypis]. Partia Konserwatywna, zuluska Partia Wolności Inkatha i trzy bantustany nie zgodziły się na kompromis i zerwały negocjacje[potrzebny przypis]. 6 grudnia 1993 powołano Przejściową Radę Wykonawczą (Transitional Executive Council, TEC) mającą czuwać nad prawidłowym przebiegiem przygotowań do wyborów. 22 grudnia 1993 trzyizbowy parlament RPA zatwierdził tymczasową konstytucję. Nieudany zamach z 1994 w Bophuthatswanie doprowadził do likwidacji bantustanów[potrzebny przypis]. 16 marca Front Wolności, reprezentujący konserwatywnie nastawionych Afrykanerów zgłosił kandydatów do wyborów. 19 kwietnia Inkhata zgłosiła chęć wzięcia udziału w wyborach pod warunkiem uznania w konstytucji pozycji króla Zulusów i królestwa KwaZulu. 23 kwietnia warunki te zostały spełnione[potrzebny przypis].

Karta do głosowania
Nelson Mandela oddający głos w wyborach

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Ostatecznie wybory odbyły się według przyjętego planu. Do podziału było 400 miejsc w Zgromadzeniu Narodowym i 90 w Senacie. Spośród 19 partii które zgłosiły swych kandydatów, mandaty uzyskało 7 partii. Bezapelacyjnym zwycięzcą wyborów okazał się Afrykański Kongres Narodowy zdobywając 252 miejsca w izbie niższej i 60 miejsc w izbie wyższej parlamentu.

Wybory do Zgromadzenia Narodowego[edytuj | edytuj kod]

Partia Liczba głosów % Liczba mandatów
Afrykański Kongres Narodowy 12 237 655 62,65 252
Partia Narodowa 3 983 690 20,39 82
Partia Wolności Inkatha 2 058 294 10,54 43
Front Wolności 424 555 2,17 9
Partia Demokratyczna 338 426 1,73 7
Kongres Panafrykański 243 478 1,25 5
Afrykańska Partia Chrześcijańsko-Demokratyczna 88 104 0,45 2
Pozostałe partie poza parlamentem 159 296 0,81 0
Głosy nieważne 193 112
Razem 19 726 610 100 400
Zarejestrowani wyborcy/frekwencja 22 709 152 86,9
Źródło:[2]

Wybory do Senatu[edytuj | edytuj kod]

Partia Liczba mandatów
Afrykański Kongres Narodowy 60
Partia Narodowa 17
Partia Wolności Inkatha 5
Front Wolności 5
Partia Demokratyczna 3

Następstwa[edytuj | edytuj kod]

Na pamiątkę wyborów oraz uchwalenia tymczasowej konstytucji, 27 kwietnia obchodzony jest w RPA Dzień Wolności będący świętem państwowym i dniem wolnym od pracy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. South Africa Parliamentary Chamber: National Assembly. Elections held in 1994. Inter-Parliamentary Union, 1994. [dostęp 2024-04-27]. (ang.).
  2. 26-29 April 1994 National Assembly Election. [dostęp 2024-04-27]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Gąsowski: Republika Południowej Afryki. Warszawa: Trio, 2007, s. 472, seria: Historia państw świata XX i XXI wieku. ISBN 978-83-7436-038-8.