Zatoka podniebienna
Zatoka podniebienna (łac. sinus palatinus) – zatoka kości podniebiennej, parzysta[1].
Zatoka podniebienna nie osiąga dużych rozmiarów[1].
Od jednoimiennej zatoki kontralateralnej oddziela ją przegroda zatok podniebiennych[1].
Zatoka występuje choćby u przeżuwaczy, u których znajduje się ona w blaszce poziomej kości podniebiennej, a także w wyrostku podniebiennym kości szczękowej. U konia oprócz bytności w blaszce pionowej kości podniebiennej łączy się ona z zatoką klinową. Tworzą one razem zatokę klinowo-podniebienną[1].
Drapieżne w ogóle takiej zatoki nie posiadają[1]. Nie występuje ona również u człowieka[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Krysiak, Kobryń i Kobryńczuk 2012 ↓, s. 130.
- ↑ Reicher i Łasiński 2007 ↓, s. 372-376.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Reicher, Wiesław Łasiński: Adam Bochenek, Michał Reicher, Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo: Anatomia człowieka. T. I: Anatomia ogólna. Kości. Stawy i więzadła. Mięśnie. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 978-83-200-3682-4.
- Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1: Aparat ruchowy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-16755-4.
