Zegar słoneczny w Suwałkach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zegar słoneczny w Suwałkach
Symbol zabytku nr rej. B-268 w rejestrze zabytków ruchomych województwa podlaskiego
Ilustracja
Zegar słoneczny w suwalskim parku miejskim
Państwo

 Polska

Miejscowość

Suwałki

Adres

Park Konstytucji 3 Maja

Położenie na mapie Suwałk
Mapa konturowa Suwałk, w centrum znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Zegar słoneczny w Suwałkach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Zegar słoneczny w Suwałkach”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, u góry znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Zegar słoneczny w Suwałkach”
Ziemia54°06′03,67″N 22°55′39,11″E/54,101020 22,927530

Zegar słoneczny w Suwałkachzegar słoneczny umieszczony w północno-wschodniej części Parku Konstytucji 3 Maja w Suwałkach w województwie podlaskim.

Zegar[edytuj | edytuj kod]

Zegar słoneczny w suwalskim parku miejskim. Okres II wojny światowej. Fot. Paul Hoffmann. Zbiory suwalskiego Muzeum Okręgowego
Zegar słoneczny zimą (Suwałki)
Zegar słoneczny w Suwałkach
Fragment suwalskiego zegara słonecznego - krzyż ozdobiony elementami florystycznymi

Zegar słoneczny ekwatorialno-horyzontalny został wykonany ze stopu żeliwnego. Na jego wierzchołku znajduje się równoramienny, łaciński krzyż, którego wewnętrzne powierzchnie wyskalowano liniami (co kwadrans) i oznaczono cyframi (godziny). Krzyż dodatkowo ozdobiono elementami florystycznymi, tj. fragmentem kwiatostanu (centralnie) i liśćmi przypominającymi akant. Krzyż opiera się bezpośrednio na kuli (niewielkiej średnicy), którą utrzymują trzy esowate zdobione nóżki na dole wykończone ślimacznicami. Zegar osadzono na trójkątnej podstawie zdobionej łukowatymi żłobieniami. Kulę z krzyżem połączono żeliwnym stopem. Do połączenia pozostałych elementów użyto metalowych gwoździ. Wymiary zegara:

  • wysokość całkowita (od podłoża do centralnej części krzyża) – 109 cm,
  • rozpiętość ramion krzyża – 36 cm,
  • obwód kuli – 65 cm.

Jak pisała J. Siekierko[1]: zegar jest zręczną kompozycją kilku rodzajów zegarów, głównie horyzontalnych (poziomych) i ekwatorialnych (równikowych)[2].

Skąd ten zegar?[edytuj | edytuj kod]

Co do pochodzenia zegara istnieje kilka teorii:

  • Jadwiga Siekierko sugeruje jakoby suwalski zegar słoneczny pierwotnie znajdował się w wigierskiej siedzibie kamedułów i wraz z marmurowymi balustradami, kamiennymi statuami świętych i granitowymi schodami z wigierskiej zrujnowanej świątyni trafił w 1835 r. do Suwałk[3]. Siekierko stwierdza, iż musiał to być towarzysz wieżowego zegara, słoneczny wzorzec czasu[3]. Przy tym powołuje się na informacje pochodzące z publikacji Witolda Jemielitego[4] i Aleksandra Połujańskiego[5].
  • Inna wersja mówi, iż zegar pierwotnie został podarowany przez hrabiego Karola Brzostowskiego generałowi Ludwikowi Michałowi Pacowi i znajdował się w jego dowspudzkich dobrach. Jednak po 1832 r., gdy pałac (…) ulegał stopniowej dewastacji, zegar w nieznanych okolicznościach wywieziono z Dowspudy do Suwałk[6].

Julian Bartyś w monografii „Czerwony hrabia Karol Brzostowski” pisał: Na uwagę zasługuje również produkcja zegarów w Hucie Sztabińskiej. W tym zakresie Brzostowski doszedł do dużej perfekcji. Wyrabiane w jego zakładzie zegary słoneczne oraz sprężynowe mechaniczne, przeznaczone do wież ratuszowych, kościelnych i gmachów fabrycznych, cieszyły się wielkim popytem w całym Królestwie. (…) Jeden z zegarów słonecznych, zaprojektowanych i odlanych z brązu w zakładach Brzostowskiego, zachował się do dzisiaj w parku miejskim w Suwałkach[6].

  • Suwalski historyk - Andrzej Matusiewicz - odnalazł dokument stwierdzający, iż zegar słoneczny był darem Karola hrabiego Brzostowskiego dla miasta Suwałk. Został wykonany w jego sztabińskiej hucie. Brzostowski ofiarował ten odlew (ok. 1841 r.) dla ozdoby tworzonego właśnie parku. Również Krzysztof Skłodowski – kustosz z Muzeum Okręgowego w Suwałkach przychyla się do tego stwierdzenia. Dodaje także, iż jest to bardzo ciekawy obiekt pod względem konstrukcji i sposobu określania czasu[7], będący równocześnie pięknym wytworem sztuki użytkowej.

Renowacje w XXI wieku[edytuj | edytuj kod]

  • W 2005 roku podczas prac prowadzonych w Parku Konstytucji 3 Maja zmieniono w niewielkim stopniu ustawienie zegara, co spowodowało, iż zaczął on pokazywać czas dla miejscowości oddalonej na wschód od Suwałk o ok. 400 km (obecna Białoruś).
  • W 2011 roku zegar poddano kompleksowym zabiegom renowacyjnym, m.in. zrekonstruowano brakujące elementy i zabezpieczono przed korozją. Prace prowadzili specjaliści z Torunia. Koszt zamknął się kwotą 27 tys. zł.
  • W 2016 roku pękła podstawa zegara. Został on więc zdemontowany (przez pracowników Zarządu Dróg i Zieleni w Suwałkach) i poddany potrzebnym zabiegom naprawczym, po których (we wrześniu 2016 r.)[8] powrócił na swoje miejsce.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jadwiga Siekierko - w latach 1976–2000, 2004–2008 nauczycielka geografii w I Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Konopnickiej w Suwałkach. Autorka publikacji Wokół słonecznego zegara.
  2. J. Siekierko, Wokół słonecznego zegara, Suwałki 2006, s. 10.
  3. a b J. Siekierko, Wokół Słonecznego zegara, Suwałki 2006, s. 8.
  4. W. Jemielity, Zespół pokamedulski w Wigrach, Łomża 1989, s. 12.
  5. A. Połujański, Wędrówki po guberni augustowskiej w celu naukowym odbyte, Warszawa 1859, s. 161.
  6. a b J. Bartyś, Czerwony hrabia Karol Brzostowski, Warszawa 1978, s. 226.
  7. I. Poczobut, Czy zegar słoneczny w suwalskim Parku Konstytucji 3 Maja pokazuje dokładną godzinę?, https://www.radio.bialystok.pl/wiadomosci/suwalki/id/159402 [Dostęp: 2020.12.18].
  8. Zegar słoneczny..., „DwuTygodnik Suwalski” 2016, nr 20, s. 6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]