Zimno (Polska)
50°30′21″N 23°44′06″E/50,505833 23,735000
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
22-650[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LTM |
| SIMC |
0894180[5] |
Położenie na mapie gminy Łaszczów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego  | |
| 50°30′21″N 23°44′06″E/50,505833 23,735000[1]
| |
Zimno – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Łaszczów[6][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Łaszczów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 391 mieszkańców[8]. W skład sołectwa Zimno wchodzi także kolonia Zimno-Kolonia[7].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łaszczowie[9].
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0894196 | Korea | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś z rodowodem sięgającym XIV wieku. W 1388 roku książę Siemowit IV nadał wieś Zimno Pawłowi z Radzanowa herbu Prawda z ziemi płockiej, chorążemu warszawskiemu w latach 1376–1388. W rękach potomków Pawła to jest Radzanowskich-Niszczyckich z Uhnowa, wieś jest w latach 1469, 1487 i 1531.
Ostatnim właścicielem z rodu Radzanowkich był Andrzej Radzanowski, Niszczycki (od roku 1515 wojewoda płocki, kasztelan wiski od 1509 roku). W 1564 wieś jest już w posiadaniu Łaszczów. Według rejestrów poborowych wieś miała wówczas 5¾ łana (96, 6 ha) gruntów uprawnych. W 1598 ówczesny dziedzic Jan Łaszcz sprzedał ją Dąbrowskiemu. W roku 1626 ponownie wraca do rąk Łaszczów, tym razem Stanisława Łaszcza-Nieledewskiego[10].
Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 było we wsi 77 domów i 514 mieszkańców. W II połowie XIX wieku Zimno należało do hrabiowskiej rodziny Fredrów. W 1880 r. wieś liczyła 76 domów z 689 mieszkańcami. W roku 1885 dobra Zimno składały się z folwarków Zimno, Pieniany i Wola Gródecka posiadały rozległość 2300 mórg[11].
Spis z roku 1921 wykazał we wsi 100 domów oraz 570 mieszkańców, w tym 35 Żydów i aż 343 Ukraińców.
We wsi znajdowała się cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej, która została rozebrana 26 czerwca 1938 roku w ramach akcji polonizacyjno-rewindykacyjnej[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 161755
- ↑ Wieś Zimno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-02].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1613 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-08-31].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 4 sierpnia 2015(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
- ↑ a b Jednostki pomocnicze gminy Łaszczów. Urząd Gminy Łaszczów. [dostęp 2017-08-31].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Janeczek 1991 ↓, s. 330.
- ↑ Zimno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 617.
- ↑ Memoriał prawosławnych pow. tomaszowskiego i zamojskiego do władz państwowych [online], cerkiew1938.pl [dostęp 2022-03-09], za M. Siwicki, Dzieje konfliktów polsko-ukraińskich, t. I, Warszawa 1992, s. 124-127.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Janeczek: Osadnictwo pogranicza polsko-ruskiego. Województwo bełskie od schyłku XIV do początku XVII w. Wrocław: 1991.
- Siedziba gminy: Łaszczów
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Kolonie | |
| Osada | |
| Osada leśna | |
| Części miasta | |
| Integralne części wsi |
|
