Zległe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zległe
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Góry Sowie

Wysokość

737 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Zległe”
Ziemia50°37′12,45″N 16°35′45,77″E/50,620125 16,596047

Zległe (niem. Schlegelberg, 737 m n.p.m.) – góra w Sudetach Środkowych, we wschodniej części Gór Sowich.

Wzniesienie położone na Obszarze Chronionego Krajobrazu Gór Sowich i Bardzkichw środkowo-wschodniej części pasma Gór Sowich, po południowo-wschodniej stronie od Przełęczy Woliborskiej, około 3,4 km na północny wschód od centrum miejscowości Wolibórz.

Wzniesienie w kształcie wału o płaskim mało rozpoznawalnym wierzchołku, nieregularnej rzeźbie i ukształtowaniu oraz stromych zboczach z mało wyrazistą częścią szczytową. Wznosi się na początku bocznego grzbietu, odchodzącego od Szerokiej w kierunku północnym, który stromo opada do linii sudeckiego uskoku brzeżnego[1]. Wzniesienie od południowego wschodu i północnego zachodu wyraźnie wydzielają górskie doliny, którymi spływają odnogi Zamkowego Potoku. Wzniesienie zbudowane z prekambryjskich gnejsów i migmatytów z żyłami amfibolitów i łupków chlorytowych. Zbocza wzniesienia pokrywa niewielka warstwa młodszych osadów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich. Cała powierzchnia wzniesienia łącznie z partią szczytową porośnięta jest lasem bukowo-świerkowym regla dolnego. Zbocza wzniesienia trawersują liczne drogi leśne prowadzące północno-wschodnimi stokami Gór Sowich. U północno-zachodniego podnóża wzniesienia, położona jest Przełęcz Woliborska. Położenie wzniesienia, kształt oraz niewyraźnie zaznaczony szczyt czynią wzniesienie mało rozpoznawalnym w terenie.

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • Wzniesienie w przeszłości nosiło nazwę: Schlegelberg.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rysunek układu grzbietów Gór Sowich w opracowaniu M.Staffy (nazwy szczytów zostały naniesione przez nieznanego autora). W: Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (red.). T. 11: Góry Sowie. Wrocław: Wydawnictwo I–BiS, 1995, s. 21. ISBN 83-85773-12-6.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez południowo-zachodnie zboczem około 250 m poniżej szczytu przechodzi szlak turystyczny:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]