Zubielewicze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zubielewicze
Зубелевічы
Зубелевичи
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

lachowicki

Sielsowiet

Żerebkowicze

Populacja
• liczba ludności


326
(2019)

Kod pocztowy

225380

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zubielewicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Zubielewicze”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zubielewicze”
Ziemia53°03′13″N 26°20′48″E/53,053611 26,346667

Zubielewicze (biał. Зубелевічы, Zubielewiczy; ros. Зубелевичи, Zubielewiczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie lachowickim, w sielsowiecie Żerebkowicze, przy drodze republikańskiej R103.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W Rzeczypospolitej Obojga Narodów leżały w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim. Odpadły od Polski w wyniku II rozbioru. Należały do hrabstwa (klucza) lachowickiego należącego do Chodkiewiczów, Sapiehów, Massalskich i od 1793 do Kossakowskich[1].

W XIX i w początkach XX w. wieś i folwark położone w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie słuckim, w gminie Lachowicze.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś, folwark i zaścianek leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie baranowickim[a], w gminie Lachowicze[2]. Demografia w 1921 przedstawiała się następująco:[2]

Liczba
mieszkańców
Budynki Narodowość Wyznanie
Polacy Białorusini rzymskokatolickie prawosławne mojżeszowe
wieś Zubielewicze 416 83 214 202 63 353
folwark Zubielewicze 25 6 25 25
zaścianek Zubielewicze 258 44 233 25 226 25 7

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zubielewicze, pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 669.
  2. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]