Związek Państwowców Hetmańskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Związek Państwowców Hetmańskich (SHD) – ukraińska monarchistyczna organizacja emigracyjna, powstała w Kanadzie w 1924. Jej celem było utworzenie niepodległego hetmańskiego państwa ukraińskiego z hetmanem Pawłem Skoropadskim na czele.

Organizacja powstała na bazie emigracyjnych organizacji oświatowo-sportowych wschodniej Kanady, które w 1924 pod przewodnictwem W. Bosego zjednoczyły się w jedną organizację "Sicz". Rozszerzyła ona działalność na całą Kanadę, i w 1928 zmieniła nazwę na Kanadyjską Organizację Siczową, a w 1934 na Związek Państwowców Hetmańskich.

Szczytem rozwoju organizacji była druga połowa lat 30., kiedy to rozszerzyła działalność również na USA. Głównymi ośrodkami były miasta: Chicago, Detroit, Toronto, Winnipeg, jej przedstawiciele rozpoczęli również działalność w Polsce i Czechosłowacji.

Głównymi działaczami partii byli: I. Isajiw, W. Dykyj, W. Dużyj, D. Ilczyszyn, M. Łapka, I. Skałeckyj, S. Możewskyj, I. Korczynskyj, A. Arabska, O. Małofij, M. Hetman, T. Dackiw, T. Mychajliwskyj, W. Styra, P. i H. Bajrak, P. Baryckyj, P. Olijnyckyj.

Podczas II wojny światowej działalność SHD osłabła, a w 1952 nastąpił w organizacji rozłam[1].

SHD było jednym z założycieli Komitetu Ukraińców Kanady.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. П.П. Гай-Нижник, Гетьманців-Державників союз (СГД), t. 5, Інститут енциклопедичних досліджень НАН України, 2006, ISBN 978-966-02-2074-4 (ukr.).

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Torzecki – "Kwestia ukraińska w Polsce w latach 1923-1929", Kraków 1989