Zygmunt Pytlewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Pytlewski
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1907
Koniecpol

Data i miejsce śmierci

1940
Charków

Przebieg służby
Lata służby

19271940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

27 Pułk Piechoty
Korpus Ochrony Pogranicza

Główne wojny i bitwy

kampania wrześniowa

Zygmunt Pytlewski (ur. 1 maja 1907 w Koniecpolu, zm. 1940 w Charkowie) – porucznik Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej[1].

Syn Stanisława i Marii z domu Mieczyńskiej. Po odbyciu służby wojskowej ukończył Szkołę Podchorążych przy 27 Pułku Piechoty w Częstochowie. Służył tam przez kilka lat i po zdobyciu stopnia porucznika przeszedł w 1937 roku do służby w Korpusie Ochrony Pogranicza na Polesiu.

W nieznanych okolicznościach dostał się po 17 września 1939 do niewoli sowieckiej – umieszczony został w obozie w Starobielsku. Stamtąd rodzina otrzymała zaledwie jedną kartkę pocztową. Zamordowany został w Charkowie wiosną 1940.

Zygmunt Pytlewski był kawalerem, a jego bratanek, Zbigniew Pytlewski mieszka w Częstochowie i jest członkiem Rodziny Katyńskiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mężom i Ojcom naszym, Częstochowa: Stowarzyszenie Rodzina Katyńska, 2006.