Łukasz Najder
| Data urodzenia |
25 lutego 1976 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
redaktor |
| Miejsce zamieszkania | |
| Alma Mater | |
| Pracodawca |
Łukasz Najder (ur. 25 lutego[1] 1976[2][1]) – polski literaturoznawca, publicysta, pisarz[2], krytyk literacki[3], bloger[4].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Najder jest absolwentem filologii polskiej[5] na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego[6]. Następnie odbył staż w prywatnej szkole, pracował jako bibliotekarz, podjął podyplomowe studia dziennikarskie oraz pracował w dziale promocji łódzkiego wydawnictwa. Następnie zaczął recenzować książki dla mniejszych czasopism[3]. Pracuje jako redaktor w Wydawnictwa Czarne oraz jest publicystą – pisze m.in. dla „Dwutygodnika”, „Pisma”, „Polityki”[2], „Tygodnika Powszechnego”[7] i „Znaku”[8]. Jest autorem bloga literackiego „Pocztówki z paranoi” wydawanego przez serwis Ultramaryna[4], publikowanego następnie na Facebooku[5]. Jest także autorem książek Transmisje (2014) i Moja osoba. Eseje i przygody (2020), a także współautorem książki Delfin w malinach. Snobizmy i obyczaje ostatniej dekady (2017).
W 2015 roku obok m.in. Agaty Diduszko-Zyglewskiej, Jacka Dehnela, czy Olgi Tokarczuk był jedną z osób które podpisały list otwarty polskich środowisk twórczych przeciw wypowiedzi Ministra Spraw Zagranicznych Witolda Waszczykowskiego dotyczącej uchodźców[9].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Do 2010 mieszkał w kamienicy na osiedlu Chojny w Łodzi przy ul. Piasecznej[10], następnie przeniósł się do Zgierza[5].
Jego żona jest sekretarzem redakcji Wydawnictwa Czarne[5].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Transmisje, Code Red Tomasz Stachewicz, 2014, ISBN 978-83-6441-684-2.
- Delfin w malinach. Snobizmy i obyczaje ostatniej dekady, red. Ł. Najder, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2017, ISBN 978-83-8049-615-6.
- Moja osoba: eseje i przygody, Wydanie I, Dwutygodnik.com, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2020, ISBN 978-83-8049-982-9.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Łukasz Najder, "z okazji 44 urodzin (...)" [online], www.facebook.com, 25 lutego 2020 [dostęp 2023-11-28].
- ↑ a b c Łukasz Najder – Wydawnictwo Czarne [online], czarne.com.pl [dostęp 2023-11-25].
- ↑ a b Huncwot.com, Grzechy debiutantów. Kulisy poczty literackiej – Kwartalnik Przekrój [online], przekroj.pl, 19 listopada 2018 [dostęp 2023-11-25] (pol.).
- ↑ a b Drukowanie internetu [online], Czas Kultury [dostęp 2023-11-25] (pol.).
- ↑ a b c d Szeherezada ze Zgierza | Tygodnik Powszechny [online], tygodnikpowszechny.pl, 8 września 2014 [dostęp 2023-11-25] (pol.).
- ↑ Jak zostałem i nie zostałem prawicowcem – fragment książki Łukasza Najdera „Moja osoba” [online], Noizz, 28 marca 2020 [dostęp 2023-11-25] (pol.).
- ↑ Łukasz Najder | Tygodnik Powszechny [online], www.tygodnikpowszechny.pl [dostęp 2023-11-25].
- ↑ Łukasz Najder, Łukasz Najder [online], Miesięcznik Znak [dostęp 2023-11-25] (pol.).
- ↑ Nie w naszym imieniu! [list otwarty] [online], KrytykaPolityczna.pl, 17 listopada 2015 [dostęp 2020-09-05] (pol.).
- ↑ Łukasz Najder, Moja osoba: eseje i przygody, Wydanie I, Dwutygodnik.com, Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2020, ISBN 978-83-8049-982-9 [dostęp 2023-11-28].