54°18′36″N 16°12′11″E/54,310000 16,203056Łazy (powiat koszaliński)
| Artykuł |
54°18′36″N 16°12′11″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
54°21'N, 16°10'E |
| - błąd |
20952 m |
| Odległość |
3 m |
| wieś | |
 Centrum miejscowości (w tle główne wejście na plażę) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo |
Łazy |
| Liczba ludności (2011) |
97[1] |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
76-002 |
| Tablice rejestracyjne |
ZKO |
| SIMC |
0308301 |
Położenie na mapie gminy Mielno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego  | |
| 54°18′36″N 16°12′11″E/54,310000 16,203056
| |
Łazy – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Mielno nad brzegiem Bałtyku, między jeziorami Jamno i Bukowo. Nadmorska miejscowość letniskowa z kąpieliskiem morskim.
Liczba ludności wsi wynosi 86 osób.[potrzebny przypis]
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Nad morzem wyznaczono letnie kąpielisko „Łazy 223” o długości 100 m, przy wejściu od ul. Leśnej[2]. W 2012 r. kąpielisko Łazy spełniało wytyczne wymogi jakościowe dla wody w kąpielisku Unii Europejskiej[3]. W 2013 r. okres sezonu kąpielowego określono od 1 lipca do 31 sierpnia[2].
Wśród atrakcji turystycznych w Łazach, dużą popularnością cieszy się platforma widokowa przy głównym zejściu na plażę. Znajduje się na niej pomnik kotwicy, a w sezonie często odbywają się różnego rodzaju wydarzenia artystyczne. Turyści często korzystają również z możliwości połowu ryb oraz wypożyczenia sprzętu pływającego na jeziorze Jamno. Ponadto w Łazach swój bieg rozpoczyna ścieżka rowerowa, którą można dojechać aż do Mielna[4].
Łazy. Wejście na plażę z ul. Leśnej.
Łazy. Główne zejście na plażę.
Plaża w Łazach.
Warunki naturalne[edytuj | edytuj kod]
Teren Łazów został objęty obszarem chronionego krajobrazu Koszalińskiego Pasa Nadmorskiego. Obszar sołectwa z wyjątkiem obszaru zabudowanego wchodzi w skład obszaru Natura 2000 Jezioro Bukowo (PLH320041).
W nadmorskim lesie ciągnącym się na zachód i wschód od miejscowości przeważają sosny w postaci krzewów i drzew. Jest nieco dębów szypułkowych i brzóz, jałowców, leszczyn i wierzb. W poszyciu spotykamy skrzypy, maliny, kosaćce i czeremchy. Sosny niezależnie od wieku nie przekraczają wysokości 15 m i są na ogół pochylone w kierunku lądu, a ich korony są często rozwinięte jednostronnie. To skutek działania wiatrów północno-zachodnich i północnych.
W granicach sołectwa Łazy rozciąga się rozległy teren bagienno-leśny. Znaczna część tego obszaru stanowi Rezerwat Przyrody "Łazy", którego celem jest zachowanie unikatowej na Pomorzu roślinności lasów bagiennych i torfowisk oraz flory i fauny (np. woskownicy europejskiej). Wydmy porastają różne gatunki traw, a także mchy i porosty. Liczne są gatunki chronione: mikołajek nadmorski, wiciokrzew pomorski, listera jajowata i sercowa oraz rośliny chronione częściowo: turzyce piaskowa i paprotka zwyczajna. Głównym przedstawicielem fauny są różne gatunki mew.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Najstarsze ślady osadnictwa na terenie Łaz pochodzą sprzed 4000 lat. Pierwsza wzmianka pisana o Łazach pochodzi z roku 1278. Istniała tu wówczas przystań rybacka i karczma, której dochody należały do klasztoru cysterek z Koszalina.
W tym czasie istniała przystań na jeziorze Bukowo należąca do Łaz.
W średniowieczu Łazy miały duże znaczenie z uwagi na bliskość kanału łączącego jezioro Jamno z Morzem Bałtyckim. Kanał stanowił granicę pomiędzy ziemiami biskupstwa kamieńskiego a księstwem sławieńsko-słupskim. Po obydwu stronach kanału znajdowały się komory celne.
Po wielkim sztormie na Bałtyku w roku 1690 morze przerwało wydmy i zasypało piaskiem kanał, tworząc nowy kilka kilometrów na zachód. Zmianie uległa rola Łaz. Stały się one wioską rybacką. W 1807 przemaszerował tędy batalion legionów Henryk Dąbrowskiego maszerujący pod Kołobrzeg[5].
W okresie międzywojennym (1918–1939) Łazy przyjmowały letników. W roku 1959 rozpoczęto budowę pierwszych, nowych ośrodków wypoczynkowych. W latach 60. i 70. XX w. rozwinięto budownictwo indywidualne i pensjonatowe.
Poprzednią niemiecką nazwą miejscowości było Laase[6]. Polską nazwę Łazy wprowadzono urzędowo w 1948 r.[7] Komisja Ustalania Nazw Miejscowości przyjmując nazwę nawiązała do wyrazu "łaz" czyli miejsca po wykarczowanym lub wypalonym lesie, przeznaczonym pod pola uprawne[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Łazy w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2017-06-12] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ a b Uchwała Nr XXXIX/418/13 Rady Gminy Mielno z dnia 23 maja 2013 r. ws. wykazu kąpielisk (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2013 r. poz. 2405)
- ↑ Bathing water quality - data viewer (ang.). European Environment Agency. [dostęp 2013-06-22].
- ↑ KoszalinCity.pl, Łazy nad morzem - atrakcje, dojazd, noclegi, KoszalinCity.pl, 27 września 2021 [dostęp 2021-12-13] (pol.).
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 176-177, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
- ↑ Arkusz 1663 Beelkow. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Reichsamt für Landesaufnahme, 1938.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 grudnia 1947 r. (M.P. z 1948 r. nr 14, poz. 55, s. 7)
- ↑ Małgorzata Żuchowska, Nazwy miejscowości nadbałtyckich, w: Poznaj swój kraj, nr 4/1986, s.13, ISSN 0832-6151
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Plan odnowy miejscowości Łazy na lata 2010–2017. Urząd Gminy Mielno, 2010.
