54°15′36″N 16°03′39″E/54,260000 16,060833Mielno
|
|||
 Mielno |
|||
|
|||
| Państwo |  Polska |
||
| Województwo |  zachodniopomorskie |
||
| Powiat | koszaliński | ||
| Gmina | Mielno gmina miejsko-wiejska |
||
| Prawa miejskie | 1 stycznia 2017 | ||
| Burmistrz | Olga Roszak-Pezała | ||
| Populacja (2015) • liczba ludności |
3174 |
||
| Strefa numeracyjna |
(+48) 94 | ||
| Kod pocztowy | 76-032 | ||
| Tablice rejestracyjne | ZKO | ||
|
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
 Mielno
|
|||
|
Położenie na mapie Polski
Mielno
|
|||
| 54°15′36″N 16°03′39″E/54,260000 16,060833 |
|||
| SIMC | 0308353 | ||
|
Urząd miejski
ul. B. Chrobrego 1076-032 Mielno |
|||
| Strona internetowa | |||
Mielno (niem. Großmöllen lub Groß Möllen) – miasto w północno-zachodniej Polsce w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, siedziba gminy Mielno. Położone nad Morzem Bałtyckim i jeziorem Jamno, na Wybrzeżu Słowińskim. Miasto z letnim kąpieliskiem morskim.
Mielno wraz z Mielenkiem stanowi jeden z wielu kompleksów wypoczynkowych polskiego wybrzeża.
Miasto według danych z 1 stycznia 2015 r. zamieszkuje ok. 3174 mieszkańców[1].
Spis treści
Położenie[edytuj]
Mielno znajduje się na Wybrzeżu Słowińskim, nad Morzem Bałtyckim, a także nad zachodnim brzegiem jeziora Jamno. Miejscowość leży przy początku mierzei między jeziorem a Bałtykiem.
W latach 1975–1998 miejscowość należała do woj. koszalińskiego.
Kąpielisko[edytuj]
Nad morzem wyznaczono letnie kąpielisko „Mielno 216” o długości 100 m, przy wejściu od ul. Kościuszki[2]. W 2012 r. kąpielisko Mielno spełniało wytyczne wymogi jakościowe dla wody w kąpielisku Unii Europejskiej[3]. W 2013 r. okres sezonu kąpielowego określono od 1 lipca do 31 sierpnia[2].
Historia[edytuj]
Nazwę Mielno wprowadzono urzędowo w 1947 r.[4] Poprzednią niemiecką nazwą było Großmöllen[5]. Komisja Ustalania Nazw Miejscowości przyjmując nazwę nawiązała do wyrazu „mielizna” oraz kaszubskiego słowa „miałki”, czyli „płytki”[6].
W latach 70. XX wieku rozważano budowę w Mielnie portu morskiego z wykorzystaniem jeziora Jamno. Wielkością miał przewyższać port kołobrzeski. Do realizacji tych zamierzeń ostatecznie nie doszło[7].
W miejscowości działało Państwowe Gospodarstwo Rybackie Mielno[8].
Mielno (wraz z Unieściem) otrzymało status miasta 1 stycznia 2017[9][10].
Zabudowa[edytuj]
Główną ulicą Mielna jest ulica Bolesława Chrobrego.
W miejscowości znajdują się cztery zabytki[11]:
- kościół pw. Przemienienia Pańskiego z XV wieku, przebudowany w XIX wieku,
- park dworski z przełomu XVIII/XIX wieku,
- willa przy ul. Kościuszki 11, budynek szachulcowy z początku XX wieku,
- pensjonat przy ul. 1 Maja 13, budynek drewniany z początku XX wieku (spłonął w nocy z 1 na 2 stycznia 2013r[12]).
10 maja 1999 przed budynkiem Urzędu Gminy przy ul. Chrobrego 10 stanęła rzeźba jelenia. Ufundowana w okresie międzywojennym, pierwotnie znajdowała się na placu przed muszlą koncertową, następnie została przeniesiona na ul. Parkową, by ostatecznie znaleźć się w obecnym miejscu.
Przy ul. Piastów 10 (dojście od ul. Cichej) na niewysokim cokole znajduje się pomnik Syreny z tarczą i mieczem, wykonany z metalizowanego betonu.
13 lutego 2010 roku przy głównym wejściu na plażę w Mielnie odsłonięto Pomnik Morsa autorstwa Roberta Sobocińskiego, mający być symbolem amatorów kąpieli w zimnej wodzie[13].
Infrastruktura[edytuj]
W Mielnie mieści się Szkoła Podstawowa im. Leonida Teligi i Gimnazjum im. Marka Kotańskiego, które są włączone w zespół szkół. W mieście działa także przedszkole publiczne.
W mieście znajduje się także biuro promocji i informacji turystycznej, biblioteka gminna, ośrodek sportu i rekreacji, gminny ośrodek pomocy społecznej, urząd pocztowy, a także posterunek policji[14].
Transport[edytuj]
Mielno jest połączone z drogą krajową nr 11 poprzez drogę wojewódzką nr 165.
Połączenie z centrum Koszalina umożliwiają przewoźnicy prywatni, a także w sezonie letnim pociągi Przewozów Regionalnych (kursy skomunikowane z połączeniami dalekobieżnymi, średnio co godzinę), odjazdy z przystanku osobowego Mielno Koszalińskie. Do końca września 1938 r. docierał do Mielna tramwaj regionalny.
Alternatywnym połączeniem z Koszalinem (Jamno) jest rejs statkiem Koszałek po jeziorze Jamno do przystani Unieście II. Kursy statku w sezonie wakacyjnym są co 2 godziny.
Kultura i sport[edytuj]
W mieście siedzibę ma Klub Sportowy „Saturn” Mielno, który powstał 1957 roku. Zespół piłki nożnej w sezonie 2010/2011 grał w klasie okręgowej, grupie koszalińskiej północnej[15].
Od 1996 r. w Mielnie działa Młodzieżowy Klub Regatowy „Tramp”, który zajmuje się szkoleniem młodzieży w wieku od 7 do 19 lat w klasach regatowych: Optimist, Cadet, OKD, Europa[16].
Od 2004 r. w Mielnie w styczniu bądź lutym odbywa się Międzynarodowy Zlot Morsów[17]. W miejscowości funkcjonuje także Mieleński Klub Morsów „Eskimos”[18].
Administracja[edytuj]
Zwyczajowo Mielno podzielone jest na trzy części: osiedle przykościelne, Stare Mielno i Osiedle Lechitów, jednak tylko to ostatnie jest oficjalną jednostką administracyjną miasta[19].
Osiedle przykościelne jest historycznie najstarszą częścią Mielna. Mieszczą się tam relikty grodziska wczesnosłowiańskiego z przełomu IX i X wieku oraz kościół parafialny z XV wieku. Część ta ma obecnie charakter peryferyjny, oddzielona jest od plaży lasem. Jej centralną część stanowi plac Kościelny i okolice ulicy Spokojnej. Północną częścią osiedla przykościelnego, przez las nadmorski przebiega międzynarodowy szlak rowerowy dookoła Bałtyku.
Ulice na osiedlu przykościelnym: Klonowa, Kościelna, Krótka, Lipowa, Okrężna, Podgórna, Pogodna, Polna, Rekreacyjna, Spokojna[19].
Stare Mielno to największa, granicząca z Unieściem część miasta. Powstała ona w połowie XIX wieku jako typowo turystyczna.[potrzebny przypis] Licznie występują w niej domy i pensjonaty z przełomu XIX i XX wieku (Willa Millenium, Willa Amber) oraz duże ośrodki wczasowe powstałe po 1945 roku (FWP Albatros). W Starym Mielnie toczy się życie kulturalne i towarzyskie miasta, odbywają się w nim najważniejsze wydarzenia. Istnieją tu budynki użyteczności publicznej, sklepy i sezonowe kramy oraz park, deptak Kościuszki i Promenada Nadmorska (dawniej Przyjaźni Polsko-Radzieckiej).
Ulice w Starym Mielnie: 1 Maja, Bojowników o Wolność i Demokrację, Bolesława Chrobrego, Cicha, Chmielna, Gdańska, Grażyny, Leśna, Łąkowa, Mikołaja Kopernika, Deptak Tadeusza Kościuszki, Adama Mickiewicza, Stanisława Moniuszki, Nadbrzeżna, Promenada Nadmorska, Orła Białego, Parkowa, Aleja Piastów, Piękna, Pionierów, Sanatoryjna, Słoneczna, Sosnowa, Władysława Sikorskiego, Piotra Skargi, Warszawska, Wojska Polskiego[19].
Religia[edytuj]
Przypisy
- ↑ Plan odnowy miejscowości Mielno. Urząd Gminy Mielno, 2007-09-14, s. 7.
- ↑ a b Uchwała Nr XXXIX/418/13 Rady Gminy Mielno z dnia 23 maja 2013 r. ws. wykazu kąpielisk (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2013 r. poz. 2405).
- ↑ Bathing water quality – data viewer (ang.). European Environment Agency. [dostęp 2013-06-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 15 marca 1947 (M.P. z 1947 r. Nr 37, poz. 297, s. 4).
- ↑ Arkusz 1762 Großmöllen. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Reichsamt für Landesaufnahme, 1934.
- ↑ Małgorzata Żuchowska, Nazwy miejscowości nadbałtyckich, w: Poznaj swój kraj, nr 4/1986, s. 13, ISSN 0832-6151.
- ↑ Witold Frączek, Port gwiaździsty, w: Poznaj Świat, nr 9/1979, s. 41, ISSN 0032-6143.
- ↑ M.P. z 1974 r. Nr 28, poz. 172
- ↑ Dz.U. z 2016 r. Nr 0, poz. 1134.
- ↑ Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miasta (2016-07-11).
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie. 31 marca 2017; 5 miesięcy temu.
- ↑ g, Pożar w Mielnie. Zabytek stanął w płomieniach [zdjęcia], „gk24.pl” [dostęp 2017-01-16].
- ↑ „Pomnik Morsa” [dostęp 2013-08-22].
- ↑ Komisariat Policji I w Koszalinie. Komenda Miejska Policji w Koszalinie. [dostęp 2009-08-09].
- ↑ Klub Sportowy Saturn Mielno. 90minut.pl. [dostęp 2010-08-16].
- ↑ MKR Tramp. [dostęp 2010-08-16].
- ↑ Kroniki zjazdów. Biuro Promocji i Informacji Turystycznej Mieleńskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji. [dostęp 2010-08-16].
- ↑ Eskimos Mielno. [dostęp 2010-08-16].
- ↑ a b c Olga Roszak-Pezała: Plan Odnowy Miejscowości Mielno na lata 2010–2017. Rada Gminy Mielno.
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org), dostęp z 7 czerwca 2014.
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Moellen Gross (niem.) w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. VI: Malczyce – Netreba. Warszawa, 1885.
|
||||||||||
|
||||||||||||||||||||
