Łosiatyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łosiatyński
Ilustracja
Herb Łosiatyński
Typ herbu

szlachecki

Łosiatyńskipolski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi zasadami blazonowania:

W polu czerwonym nad toczenicą srebrną, w której takiż krzyż kawalerski, takaż strzała. Brak klejnotu. Labry czerwone, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb wzmiankowany po raz pierwszy, ale bez barw przez Paprockiego w Gnieździe cnoty i Herbach rycerstwa polskiego, następnie przez Okolskiego w Orbis Polonus i Niesieckiego w Koronie polskiej (już z barwami)[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Herb ten był używany tylko przez jedną rodzinę herbownych (herb własny):

Łosiatyński (Łasiatyński).

Rodzinę tę notowano niekiedy z przydomkiem Szernicki, który bywał brany za nazwisko[2].

Seweryn Uruski podaje, że z herbem tym wylegitymowało się w Rosji 38 osób o nazwisku Łosicki. Zapisano ich do ksiąg guberni wileńskiej[2].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 173. ISBN 83-7181-217-5.
  2. a b Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 9. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1908, s. 374.