12 Gwardyjska Dywizja Pancerna
(Przekierowano z 12 Gwardyjska Dywizja Zmechanizowana)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rozformowanie |
1991 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
12 Gwardyjska Humańska Dywizja Pancerna (ros. 12-я гвардейская танковая Уманская ордена Ленина Краснознамённая ордена Суворова дивизия) – związek taktyczny Armii Radzieckiej przejęty przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej.
W końcowym okresie istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich dywizja stacjonowała na terenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tym czasie wchodziła w skład 3 Armii[1]. Dyslokowana do Rosji i rozformowana w 1991[2]
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Skład w 1990[3]:
- dowództwo i sztab – Neuruppin
- 48 Gwardyjski Wapniarsko-Warszawski pułk czołgów;
- 332 Gwardyjski Warszawski pułk czołgów;
- 353 Gwardyjski Wapniarsko-Berliński pułk czołgów;
- 200 Gwardyjski Fastowski pułk zmotoryzowany;
- 117 pułk artylerii samobieżnej;
- 933 Wierchnie - Dnieprowski pułk rakiet przeciwlotniczych;
- 18 Gwardyjski Dębliński batalion rozpoznawczy;
- 490 batalion łączności;
- 136 Gwardyjski Dębliński batalion inżynieryjno-saperski;
- kompania obrony przeciwchemicznej;
- 1074 batalion zaopatrzenia;
- 64 batalion remontowy;
- 208 batalion medyczny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 355.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 383.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 356.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.