16 Gwardyjska Dywizja Pancerna
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
16 Gwardyjska Humańska Dywizja Pancerna – związek taktyczny Armii Radzieckiej przejęty przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej.
W końcowym okresie istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich dywizja stacjonowała na terenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tym czasie wchodziła w skład 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej[2]. Dyslokowana do Rosji i przeformowana w 5967 BSU. Stacjonowała na terenie Północnokaukaskiego OW w Czajkowskim[3].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Skład w 1990[4]:
- dowództwo i sztab – Neusterlitz
- 47 Gwardyjski Humańsko-Pomorski pułk czołgów;
- 65 Gwardyjski Sewicko-Pomorski pułk czołgów;
- 60 pułk zmotoryzowany;
- 723 Gwardyjski pułk zmotoryzowany;
- 724 Gwardyjski pułk artylerii samobieżnej;
- 66 Gwardyjski pułk rakiet przeciwlotniczych;
- 17 batalion rozpoznawczy;
- 185 batalion łączności;
- 135 batalion inżynieryjno-saperski;
- 541 batalion obrony przeciwchemicznej;
- 1075 batalion zaopatrzenia;
- 59 batalion remontowy;
- 192 batalion medyczny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 357.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 355.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 381.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 359.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.