Przejdź do zawartości

300 mil do nieba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
300 mil do nieba
Gatunek

obyczajowy, psychologiczny

Data premiery

30 października 1989

Kraj produkcji

Polska
Dania
Francja

Język

polski
duński

Czas trwania

89 min

Reżyseria

Maciej Dejczer

Scenariusz

Cezary Harasimowicz
Maciej Dejczer

Główne role

Wojciech Klata
Rafał Zimowski
Kama Kowalewska

Muzyka

Michał Lorenc

Zdjęcia

Krzysztof Ptak

Scenografia

Wojciech Jaworski

Kostiumy

Dorota Roqueplo

Montaż

Jarosław Wołejko

Produkcja

Studio Filmowe „Tor”

Nagrody
Złote Lwy na 15. FPFF
Europejska Nagroda Filmowa

300 mil do nieba – polsko-duńsko-francuski fabularny dramat obyczajowy z 1989 w reżyserii Macieja Dejczera, oparty na prawdziwej historii. Scenariusz został napisany przez Cezarego Harasimowicza i Macieja Dejczera. Muzykę do filmu skomponował Michał Lorenc. Film został uznany za najlepszy młody film europejski 1989 roku[1].

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Film jest dramatem społeczno-politycznym osadzonym w Polsce w 1985 roku. Dwóch braci postanawia uciec za granicę, ukrywając się pod samochodem ciężarowym. Ich rodzina żyje w bardzo trudnych warunkach. Ojciec, nauczyciel historii, z powodu czynionych uwag politycznych zostaje wyrzucony z pracy. Bracia chcą przedostać się na Zachód, aby wspomóc rodziców i trafić do lepszego świata. W Danii trafiają do obozu dla uchodźców. Polskie władze za wszelką cenę chcą ściągnąć braci do Polski. Całą sprawą interesuje się jednak dziennikarka, imigrantka z Polski, dzięki której bracia uzyskują azyl. Na końcu targany przeciwstawnymi uczuciami ojciec, rozmawiając z synami przez telefon, wypowiada dramatyczne zdanie: „Jędrek, nie wracajcie tu nigdy”[2].

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Inspiracja

[edytuj | edytuj kod]

Film oparty jest na prawdziwych wydarzeniach – w 1985 roku bracia Zielińscy z Żyrakowa koło Dębicy, piętnastoletni Adam i dwunastoletni Krzysztof, ukryci pod samochodem ciężarowym przedostali się do Szwecji. Polskie władze za wszelką cenę starały się sprowadzić braci do Polski. Rodzice nie wystąpili z żądaniem ekstradycji, uważając, że powinni oni sami decydować o swoim losie. Rodzicom zawieszono prawa rodzicielskie, a bracia zamieszkali w szwedzkiej rodzinie zastępczej. Po osiągnięciu pełnoletniości pozostali w Szwecji. Krzysztof skończył studia ekonomiczne w Sztokholmie i pracował naukowo. Od 2014 roku pracuje w firmie lotniczej Linetech z siedzibą w Warszawie[3]. Film 300 mil do nieba obejrzeli na Kongresie Praw Człowieka i Obywatela w Strasburgu w 1989 roku. W filmie miejsce ucieczki chłopców zmieniono na Danię[4].

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Plenery: Gałkówek koło Koluszek (stacja PKP), Zgierz, droga między Tuszynem a Piotrkowem Trybunalskim, Świnoujście, obóz dla uchodźców w Sandholm.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Lewandowski: 100 filmów polskich. Chorzów: Videograf II, 2004. ISBN 83-7183-326-1.
  2. Polski Bond, terminal i te promy... Filmowe Świnoujście. scie24.pl, 2014-10-27. [dostęp 2016-11-10].
  3. 34-lata temu dwóch nastolatków ukrytych w TIR-ze uciekło z Polski do Szwecji. O historii braci Zielińskich z Żyrakowa nakręcono film „300 mil do nieba”. ziemiadebicka.pl, 2 listopada 2019. [dostęp 2021-12-27].
  4. 300 mil do nieba w bazie IMDb (ang.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]