3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego Poznań

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego „Poznań”
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1995

Rozformowanie

31 grudnia 2000

Tradycje
Święto

4 września[1]

Nadanie sztandaru

1995

Rodowód

62 Pułk Szkolno-Treningowy Lotnictwa Myśliwskiego

Kontynuacja

3 Eskadra Lotnictwa Taktycznego i 31 Baza Lotnicza

Dowódcy
Pierwszy

płk dypl. pil. Antoni Masłowski

Ostatni

płk dypl. pil. Antoni Masłowski

Organizacja
Numer

JW 2452[2]

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lotnicze i Obrony Powietrznej

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

Skład

patrz tekst

3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego „Poznań” (3 plm) – oddział lotnictwa myśliwskiego Wojska Polskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

62 pułk[edytuj | edytuj kod]

17 września 1954 formowanie 62 Pułku Szkolno-Treningowego Lotnictwa Myśliwskiego podległego 6 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego OPL OK. (zalążek – jedna eskadra 11 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego, stacjonująca na lotnisku Poznań-Krzesiny). Pułk składał się z dwóch eskadr lotniczych. W okresie pierwszych 3 lat po sformowaniu, 62 PLM stanowić miał bazę do szkolenia podchorążych i przeszkalania oficerów, absolwentów Oficerskiej Szkoły Lotniczej, na samoloty odrzutowe[3].

W 62 pułku przeszkalano również na samoloty odrzutowe pilotów z PSP na zachodzie z lat II wojny światowej. Byli wśród nich: mjr Stanisław Skalski, mjr Witold Łokuciewski i mjr Wacław Król[3].

13 października 1957 jednostka otrzymała sztandar ufundowany przez załogę Cegielskiego w Poznaniu.

13 października 1958, rok po nadaniu sztandaru, Minister Obrony Narodowej na wniosek społeczeństwa Poznania nadał pułkowi nazwę wyróżniającą Powstańców Wielkopolskich.

W 1962 – zmiana nazwa pułku na 62.plm OPK (w związku ze zmianą Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju na Wojska Obrony Powietrznej Kraju).

W 1959 otrzymał do eksploatacji dwusilnikowe, naddźwiękowe samoloty myśliwskie MiG-19 PM.

Listopad 1962 pułk otrzymał do eksploatacji jako pierwsza bojowa jednostka w Polsce samoloty MiG-21F-13.

W czerwcu 1966 pułk uczestniczył w ćwiczeniach Układu Warszawskiego, w których po raz pierwszy wykonywał starty i lądowania na autostradzie.

W listopadzie 1973 pułk został po raz kolejny przeformowany. Utworzono dwie eskadry lotnicze: pierwsza wyposażona w samoloty MiG-21, druga w samoloty Lim-5. Samoloty Lim 5 pozostały na wyposażeniu drugiej eskadry aż do 1981, kiedy to przezbrojono ją w samoloty MiG-21 pfm.

3 pułk[edytuj | edytuj kod]

W 1995 roku 62 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego im. Powstańców Wielkopolskich przyjął historyczny numer „3" z nazwą wyróżniającą - „Poznań”[a] i otrzymał nowy sztandar.

3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego „Poznań”, dziedziczył tradycje wszystkich wielkopolskich i poznańskich eskadr myśliwskich.

We wrześniu 1997 pułk uczestniczył w polsko-amerykańskich ćwiczeniach "Orli Szpon" (Eagles Talon).

27 marca 1998 wycofane zostały z uzbrojenia samoloty MiG-21 pfm, które były na uzbrojeniu od 1970.

W 1998 pułk zdobył na własność puchar dowódcy WLOP za osiągnięcia w dziedzinie bezpieczeństwa lotów.

W marcu 1999, po rozformowaniu 17 Eskadry Lotniczej z poznańskiej Ławicy, część jej personelu latającego i technicznego wraz ze śmigłowcami Mi-2 została włączona w skład 1 eskadry 3 plm.

W czerwcu 2000 pułk po raz ostatni uczestniczył w ćwiczeniu z wykonywaniem startów i lądowań na Drogowym Odcinku Lotniskowym Kliniska.

31 grudnia 2000 3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego Poznań został rozformowany[b]. Na jego bazie powstała 3 Eskadra Lotnictwa Taktycznego i 31 Baza Lotnicza.

Tradycje[edytuj | edytuj kod]

Pułk kultywował tradycje[1]:

  • 2 i 4 Wielkopolskiej Eskadry Lotniczej (1919–1920)
  • 13 i 15 eskadry myśliwskiej (1920-1925)
  • 111 i 112 eskadry myśliwskiej (1925-1939)
  • 131 i 132 eskadry myśliwskiej 3 Pułku Lotniczego (1928–1939),
  • 2 Dywizjonu Myśliwskiego "Krakowsko-Poznańskiego" (1940)
  • 302 Dywizjonu Myśliwskiego "Poznańskiego" (1940-1947)

Dowódca pułku[edytuj | edytuj kod]

  • płk dypl. pil. Antoni Masłowski (od 29 I 1993 – 2000)

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

  • Dowództwo
    • Sztab
    • 1 eskadra lotnictwa myśliwskiego – ostatni dowódca mjr dypl. pil. Rafał Nowak
    • 2 eskadra lotnictwa myśliwskiego – ostatni dowódca kpt. pil. Krzysztof Machul
    • batalion łączności i ubezpieczenia lotów
    • batalion zaopatrzenia
    • eskadra techniczna

Statki powietrzne[edytuj | edytuj kod]

Samoloty i śmigłowce:

Odznaka pułkowa[edytuj | edytuj kod]

Odznaka o wymiarach 27x39 mm przedstawia wizerunek stylizowanego kruka w kolorze stalowym. Na tułowiu wytłoczone są litery PLM. Kształtem nawiązuje do godła malowanego na kadłubach samolotów 3 Pułku Lotniczego z Poznania, 2 Dywizjonu Myśliwskiego „Krakowsko-Poznańskiego" w 1940 roku we Francji oraz 302 Dywizjonu Myśliwskiego „Poznańskiego" walczącego w latach 1940- 1945 w Anglii. Odznakę zaprojektował Andrzej Ryski[1].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Decyzja ministra obrony narodowej nr 3 z 16 stycznia 1995 roku
  2. Rozkaz szefa Sztabu Generalnego WP nr 307 z 21 października 2000 roku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Zdzisław Sawicki [i inni]: Mundur i odznaki Wojska Polskiego. Czas przemian. s. 148-149.
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  3. a b GALERIA - 62 PSzTLM. [dostęp 2019-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-28)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Izydor Koliński: Regularne jednostki Wojska Polskiego (lotnictwo), Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny, 1978.
  • Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielochowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego. Czas przemian. Warszawa: Bellona, 1997. ISBN 83-11-08588-9.