52°19′54″N 16°58′01″E/52,331667 16,96694431 Baza Lotnicza
| ||
| ||
|
| ||
| Państwo |  Polska
| |
|---|---|---|
| Miejscowość | Poznań-Krzesiny | |
| Rodzaj bazy | baza lotnicza | |
| Historia | ||
| Używana od | 1 stycznia 2001 | |
| Używana do | 31 marca 2008 | |
| Dane taktyczne | ||
| Stacjonujące jednostki | 3 Eskadra Lotnictwa Taktycznego "Poznań" i 6 Eskadra Lotnictwa Taktycznego | |
| Bazująca broń | F-16 Fighting Falcon | |
| Użytkownicy | ||
| Siły Powietrzne | ||
Położenie na mapie Poznania  | ||
Położenie na mapie Polski  | ||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | ||
| 52°19′54″N 16°58′01″E/52,331667 16,966944
| ||
31 Baza Lotnicza – wojskowa baza lotnicza zlokalizowana w południowo-wschodniej części Poznania, włączona w struktury NATO. W 2001 roku została zmodernizowana, tak by móc obsługiwać samoloty F-16 Fighting Falcon, w które wyposażona były stacjonujące w bazie 3 Eskadra Lotnictwa Taktycznego "Poznań" i 6 Eskadra Lotnictwa Taktycznego. Przeprowadzona kontrola NIK, pomimo wykazania pewnych nieprawidłowości, oceniła działania MON w tej sprawie pozytywnie[1]
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki lotniska sięgają II wojny światowej. W 1941 niemieckie władze zlokalizowały na Krzesinach fabrykę Focke-Wulfa, przy której znajdowało się lotnisko. Zakłady w 1944 stały się celem nalotów amerykańskiego lotnictwa bombowego. Następnie, w 1945, lotnisko przejęła Armia Czerwona, a w 1954 przekazano lotnisko LWP.
W dniu 4 września 1954 stacjonująca na Krzesinach jedna z eskadr 11 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego została przekształcona w 62 Pułk Szkolno-Treningowy Lotnictwa Myśliwskiego wchodzący w skład 3 Korpusu Obrony Powietrznej. W 1957 został on przeformowany w bojowy 62 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego, któremu w 1958 nadano imię Powstańców Wielkopolskich 1918/1919. W 16 stycznia 1994 ponownie zmieniono nazwę, tym razem na 3 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego "Poznań" składający się z dwóch eskadr. W 1999 skład 1 Eskadry powiększono o część personelu i sprzętu rozformowanej 17 Eskadry Lotniczej z Ławicy. Baza w obecnym kształcie powstała 31 grudnia 2000 w wyniku przekształcenia 3 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w 31 Bazę Lotniczą i 3 Eskadrę Lotnictwa Taktycznego "Poznań".
31 Baza Lotnicza otrzymała w 2003 roku Znak Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej za zabezpieczenie międzynarodowych manewrów pk. "NATO Air Meet 2003"[2]
W 2006 roku do Poznania przebazowano 6 Eskadrę Lotnictwa Taktycznego (stacjonującą do tej pory w Powidzu). Z dniem 1 kwietnia 2008, 31. Baza Lotnicza wraz z 3. i 6. Eskadrą Lotnictwa Taktycznego przekształcone zostały w 31. Bazę Lotnictwa Taktycznego.
27 sierpnia 2016 na terenie bazy odsłonięto pierwszy w Polsce pomnik generała Andrzeja Błasika, ofiary katastrofy smoleńskiej. Prezydent Andrzej Duda odsłonił także tablicę pamiątkową poświęconą pamięci Marii i Lecha Kaczyńskich oraz generała broni pilota Stanisława Targosza, który od 2005 do 2007 był dowódcą Sił Powietrznych i zmarł po ciężkiej chorobie w sierpniu 2013[3]. W uroczystościach wziął też udział minister Antoni Macierewicz[4].
Częstotliwości radiowe[edytuj | edytuj kod]
- Krzesiny TWR (wieża) - 121,0250
- Automatic Weather/Airport Information (system podobny do ATIS) - 128,725
Dowódcy[edytuj | edytuj kod]
- ppłk Sławomir Smuktonowicz – (do 20 grudnia 2007)
- płk pil. inż. Rościsław Stepaniuk – (od 20 grudnia 2007)[5]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ https://www.nik.gov.pl/plik/id,3236,vp,4082.pdf
- ↑ Gen. dyw. Andrzej Błasik nowym Dowódcą Sił Powietrznych, Ministerstwo Obrony Narodowej, 19 kwietnia 2007 [dostęp 2018-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-12].
- ↑ Marta Glanc, Uroczyste odsłonięcie pomnika gen. Andrzeja Błasika. „Po śmierci zaatakowali go źli ludzie”, Onet.pl, 27 sierpnia 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-08-28].
- ↑ Joanna Labuda, Pierwszy pomnik generała Błasika stanie w Poznaniu, w: Głos Wielkopolski, 26.8.2016, s.10
- ↑ Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: 2008, s. 251.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2008, s. 61. ISSN 1734-2317.
