4 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
4 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1947

Dowódcy
Pierwszy

mjr Cezary Gulewski

Organizacja
Dyslokacja

Mińsk Mazowiecki

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria przeciwlotnicza

Podległość

1 Dywizja Kawalerii

4 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej – (4 daplot) – pododdział artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy WP nr 0122 z dnia 15 maja 1945[1].

Do utworzenia dywizjonu wykorzystano żołnierzy i sprzęt 8 baplot 1 Samodzielnej Brygady Kawalerii[2].

Proporczyk na lance i na mundur czarno-żółty[1].

Dowództwo dywizjonu[edytuj | edytuj kod]

  • dowódca – mjr Cezary Gulewski (od 25 czerwca 1945)
  • zastępca ds. pol.-wych. – ppor. Edmund Jasiński (25 czerwca – 5 listopada 1945) i chor. Antoni Florkow (od 5 listopada 1945)
  • szef sztabu – por. Mikołaj Gondarczuk (od 25 czerwca 1945)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Komornicki 1987 ↓, s. 43.
  2. Smaczny 1989 ↓, s. 250.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
  • Henryk Smaczny: Księga kawalerii polskiej 1914-1947. Warszawa: Przedsiębiorstwo zagraniczne TESCO, 1989, s. 250. ISBN 83-00-02555-3.