A Plague Tale: Requiem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
A Plague Tale: Requiem
Producent

Asobo Studio

Wydawca

Focus Entertainment

Reżyser

Kevin Choteau

Artysta

Olivier Ponsonnet

Główny programista

Alain Guyet

Scenarzysta

Sébastien Renard

Kompozytor

Olivier Deriviere

Silnik

Zouna

Data wydania

18 października 2022

Gatunek

przygodowa gra akcji, skradanka

Tryby gry

gra jednoosobowa

Wymagania sprzętowe
Platforma

PlayStation 5, Windows, Xbox Series X/S

Strona internetowa

A Plague Tale: Requiem – komputerowa przygodowa gra akcji z elementami skradanki w realiach wojny stuletniej, wyprodukowana przez francuskie przedsiębiorstwo Asobo Studio i wydana przez Focus Entertainment na Nintendo Switch, PlayStation 5, Windows i Xbox Series X/S w 2022 roku. Gra jest kontynuacją A Plague Tale: Innocence (2019) i śledzi losy rodzeństwa Amicii i Hugo de Rune, którzy w południowej Francji muszą szukać lekarstwa na chorobę Hugo, jednocześnie uciekając przed żołnierzami Inkwizycji i hordami szczurów, które rozprzestrzeniają czarną śmierć. Gra otrzymała ogólnie pozytywne recenzje od krytyków.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule A Plague Tale: Innocence, w sekcji Fabuła.

W 1349 roku, po wydarzeniach z Innocence, rodzeństwo Amicia i Hugo de Rune, wraz z matką Béatrice i Lucasem, uczniem alchemika, znajdują tymczasowe schronienie w Zakonie, organizacji alchemików. Ich poszukiwanie bezpieczeństwa szybko okazuje się tragiczne w skutkach, gdy spotkanie z wrogimi pszczelarzami wyzwala u Hugo ukrytą chorobę krwi, Prima Macula, co zmusza grupę do szukania pomocy w ufortyfikowanym mieście w Prowansji[1]. Jednak próba wyleczenia Hugo tylko pogarsza jego stan, powodując chaos i zmuszając grupę do ucieczki w kierunku siedziby Zakonu w Marsylii. Kierowana wizjami Hugo o wyspie La Cuna, która może zawierać lekarstwo na jego dolegliwość, Amicia wraz z Hugo decyduje się zboczyć ze ścieżki. Pomoc oferują im najemnik Arnaud oraz jego przyjaciółka parająca się szmuglowaniem, Sophia[2].

Przybywszy na wyspę La Cuna, grupa zostaje uwikłana w specyficzną kulturę wyspy, która czci bóstwo znane jako Dziecko Żaru. Później okazuje się, że bóstwo to jest powiązane z Maculą, chorobą, na którą cierpi Hugo, co splata losy rodzeństwa z historią wyspy i jej obecnymi mieszkańcami[2]. Hugo też jest traktowany jako Dziecko Żaru, a sytuacja eskaluje, gdy odkrywają historię poprzedniego nosiciela Maculi i konfrontują się z kultem łowców niewolników, wykorzystującym moc choroby do złych celów[3]. Ich podróż przez starożytne świątynie La Cuna ujawnia prawdziwą naturę Maculi; jak się okazuje, nosicielem choroby był również chłopiec Basilius, zamurowany osiem wieków wcześniej za rządów Justyniana I w celu powstrzymania plagi szczurów, którą miał wywołać[3]. Amicia i Hugo orientują się, że zostali podstępnie zwabieni do La Cuny i uciekają ze świątyni[3].

Amicia i Hugo, po ponownym spotkaniu z Béatrice i Lucasem w zamku rządzącego La Cuną hrabiego Victora, stają w obliczu tragicznej sekwencji wydarzeń; Béatrice ginie, a Victor doprowadza do schwytania Hugo; tymczasem większość wyspy zostaje zniszczona przez przywołane szczury. Próbując uciec przed pościgiem Victora, Arnaud poświęca się, by uratować Amicię, co umożliwia jej konfrontację z hrabią, zakończoną zabiciem Victora. Tymczasem porwany Hugo, który myśli, że Amicia nie żyje, ulega mocy Maculi, co skutkuje katastrofalną plagą ogarniającą Marsylię. Amicia i Lucas, poruszając się po zdewastowanym mieście przekształconym przez Maculę, stają przed decyzją o konieczności zabicia Hugo, aby powstrzymać zarazę. Jeżeli Amicia nie zabije Hugo, tego zadania podejmuje się Lucas[4]. Rok później Amicia udaje się z Sophią w dalszą tułaczkę, przed wyjazdem jednak żegna grób Hugo. W scenie po napisach, rozgrywającej się w czasach współczesnych, pod respiratorem znajduje się niemowlę, na którego skórze widoczne są ślady plamki żółtej[3].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule A Plague Tale: Innocence, w sekcji Rozgrywka.

Requiem to przygodowa gra akcji rozgrywana z perspektywy trzeciej osoby. Gracz przejmuje w niej kontrolę nad Amicią i musi stawić czoła zarówno wrogim ludziom, jak i hordom szczurów, które rozprzestrzeniają czarną śmierć. Rozgrywka jest w dużej mierze podobna do tej z pierwszej gry, choć system walki został znacznie rozbudowany. Amicia jest wyposażona w broń taką jak nóż do dźgania wrogów, procę, której można używać do rzucania kamieniami, oraz kuszę, która pozwala jej pokonać opancerzonych przeciwników. Bełty do kuszy, garnki do rzucania i kamienie można łączyć z miksturami alchemicznymi. Oprócz mikstur Ignifer i Extinguis, które pozwalają graczowi odpowiednio zapalać i gasić płomień, gra wprowadza smołę, która może być używana do podpalania wrogów[5].

W Requiem lokalizacje są większe niż w Innocence, co daje graczowi dodatkowe możliwości postępu. W Requiem rozwinięto umiejętność skradania się. Inaczej niż w Innocence, Amicia nie umiera po jednokrotnym trafieniu przez wrogów. Może również powrócić do skradania się, gdy zostanie zauważona przez wrogów i odpierać ich ataki, jeśli podejdzie do nich zbyt blisko. Brat Amicii, Hugo, który ma związek z plagą, może używać umiejętności o nazwie „Echo”, która ujawnia lokalizacje wrogów przez ściany. Hugo może również kontrolować hordy szczurów, aby obezwładnić wrogów. Podobnie jak w pierwszej części gry, szczury, które unikają światła, odgrywają ogromną rolę w rozgrywce. Amicia i Hugo muszą pozostać w świetle, w przeciwnym razie zostaną pożarci przez szczury. Amicia może obrócić obecność szczurów na swoją korzyść, manipulując nimi w celu rozwiązania zagadek, a nawet zwabić je w celu wrogów[5].

Gra zawiera również system rozwoju postaci, w ramach którego gracz otrzymuje dodatkowe umiejętności i zdolności. Gracze skradający się odblokują umiejętności, które pozwolą im efektywnie wykonywać swą czynność, podczas gdy ci, którzy wolą bardziej śmiercionośne podejście, odblokują dodatkowe umiejętności bojowe[6].

Produkcja[edytuj | edytuj kod]

Requiem zostało stworzone przez francuskie przedsiębiorstwo Asobo Studio. Podobnie jak w przypadku pierwszej gry, akcja znów rozgrywa się w średniowiecznej Francji w połowie XIV wieku. Aby zapewnić autentyczność lokacji, zespół współpracował z Roxane Chilą, doktorką historii średniowiecza. Twórcy gry czerpali również inspiracje z osobistych doświadczeń niektórych członków zespołu. Zespół wcześnie zdecydował, że gra będzie miała inną paletę kolorów w porównaniu do swojej poprzedniczki. W rezultacie sceneria gry została przeniesiona z ponurej, rozdartej wojną Akwitanii do Prowansji, która jest bardziej kolorowa i żywa. Według głównego scenarzysty Sébastiena Renarda stworzyło to „ostrzejszy kontrast między surową rzeczywistością średniowiecznej scenerii, w której dzieją się straszne wydarzenia, a pięknymi, czasem niezbadanymi środowiskami”[7]. Aby stworzyć dodatkowe możliwości rozwiązywania zagadek w Requiem, w grze wprowadzono kilka nowych scenerii, w tym porty i targowiska[7].

A Plague Tale: Requiem zostało zapowiedziane przez Asobo Studio i wydawnictwo Focus Entertainment podczas konferencji prasowej Microsoftu na targach Electronic Entertainment Expo w 2021 roku[8]. Gra ubiegała się o nagrodę Tribeca Games Award i została uwzględniona przy nominacji[9]. Requiem zostało wydane 18 października 2022 roku na PlayStation 5, Windows i Xbox Series X/S. Premiera konsol nowej generacji pozwoliła grze renderować ponad 300 000 szczurów jednocześnie[5]. Tego samego dnia miała również zostać wydana wersja w chmurze na Nintendo Switch[10].

Ścieżka dźwiękowa[edytuj | edytuj kod]

A Plague Tale: Requiem – Original Soundtrack from the Video Game
Wykonawca ścieżki dźwiękowej
Olivier Deriviѐre
Wydany

18 października 2022

Nagrywany

Black Screen Records

Gatunek

muzyka poważna

Długość

87:31

Wydawnictwo

Estonian Public Broadcasting, Studio 1

Oryginalna ścieżka dźwiękowa A Plague Tale: Requiem została skomponowana przez Oliviera Deriviѐre’a, nagrana w Estonian Public Broadcasting Studio i wydana pod szyldem Black Screen Records[11][12]. Ścieżka dźwiękowa jest orkiestrową aranżacją, w której udział wzięli tacy wykonawcy jak Eric-Maria Couturier i Chór Kameralny Filharmonii Estońskiej. Została ona opublikowana na wielu platformach tego samego dnia, kiedy odbyła się premiera gry[13]. Oprócz ⁣⁣wiolonczeli⁣⁣ jako głównego instrumentu wykorzystano różnorodny wachlarz średniowiecznych instrumentów muzycznych, takich jak średniowieczna gitara, dudy, lutnia, flet, nyckelharpa i viola de gamba[14]. 43-minutowy koncert z fragmentami muzyki z gry został wykonany 24 listopada 2022 roku i wyemitowany na oficjalnym kanale wydawcy gry, Focus Entertainment, na YouTubie[13].

Największą popularnością wśród słuchaczy cieszyły się utwory „No Turning Back” i „Brother”[15]. Słowa do utworu „Ô ma belle lune” zostały napisane przez Oliviera Deriviere’a i pojawiają się zarówno w pierwszym, jak i ostatnim utworze A Plague Tale: Requiem Original Soundtrack[16]. Kompozytor stworzył przewodnik na YouTube, w którym szczegółowo objaśnił wykorzystanie muzyki w grze[17].

Odbiór gry[edytuj | edytuj kod]

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
Destructoid 8/10[18]
„Electronic Gaming Monthly” 5/5 gwiazdek[19]
„Famitsū” 32/40[20]
„Game Informer” 8/10[21]
GameSpot 7/10[1]
GamesRadar+ 4/5 gwiazdek[22]
IGN 8/10[23]
„PC Gamer US” 85/100[24]
Push Square 8/10[25]
Shacknews 7/10[26]
„The Guardian” 4/5 gwiazdek[27]
VG247 4/5 gwiazdek[28]
VideoGamer.com 9/10[29]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
Metacritic

(PC) 83/100[30]
(PS5) 82/100[31]
(XSXS) 85/100[32]

OpenCritic

83/100[33]

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

W Wielkiej Brytanii w tygodniu premiery Requiem było piątą najlepiej sprzedającą się grą w sprzedaży detalicznej[34]. 4 listopada 2022 roku Focus Entertainment ogłosiło, że grę zakupiło ponad 1 milion graczy[35]. 21 listopada 2023 roku ogłoszono, że gra została sprzedana w 3 milionach kopii[36].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Requiem zostało przeważnie pozytywnie przyjęte przez recenzentów. Agregator OpenCritic wyliczył na podstawie 154 recenzji średnią ocen 83/100, przy czym zdaniem agregatora 88% recenzji skutkowało poleceniem gry. Wedlug agregatora Metacritic średnia ocen wyniosła 82/100 (z 70 recenzji), co oznaczało „przeważnie pozytywne recenzje”[37].

Jon Bailes z pisma „PC Gamer” chwalił scenariusz gry oraz przekonującą rolę Hugo: „jego zmiany usposobienia od zabawnej niewinności, zwykłej fascynacji światem, do rozedrganego strachu lub destrukcyjnego napadu złości wyznaczają tempo gry. To, że scenariusz radzi sobie z tymi przejściami tak spójnie, jest małym cudem, a rozmowy między nim a Amicią lub innymi towarzyszami umiejętnie wzmacniają więzi między nimi”[24]. Robert Purchese w recenzji dla magazynu Eurogamer przekonywał, że towarzysze Hugo również „są wspaniali – dobrze nakreśleni, wiarygodni i świetnie zagrani”[38]. Purchese jednak faworyzował postać Amicii w kreacji Charlotte McBurney, która „dysponuje wieloma umiejętnościami [aktorskimi], zachowując przy tym sympatię i współczucie”[38]. Zdaniem Kazumy Hashimoto z magazynu Polygon „to właśnie subtelności sprawiają, że Requiem działa i pozwala tej historii się wyróżniać […]. Opowieść jest ponura, ale jednocześnie dynamiczna, a relacja między siostrą i bratem odkrywa nowe warstwy”[39].

Wesley LeBlanc w tekście dla Requiem chwalił oprawę wizualną, opisując grę jako „oszałamiającą wizualnie, [...] z niepowtarzalnymi i cieszącymi oko paletami kolorów, które doskonale uzupełniają średniowieczną scenerię”[21]. Alex Avard w recenzji dla GamesRadar+ wtórował temu głosowi, pisząc:

Od wysokich dzielnic nędzy zbudowanych w rozpadających się rzymskich koloseach, po spowite mżawką wybrzeża skrywające kryjówki złodziei i gniazda szczurów, Francja po raz kolejny okazuje się znakomitą scenerią dla Asobo, które może pochwalić się pięknem swojego ojczystego kraju dzięki imponującej mocy swojego autorskiego silnika[22].

Podobnie jak w przypadku Innocence, recenzenci wskazywali też na te same słabości Requiem. Travis Northup z portalu IGN uznawał za najsłabsze – istniejące też w pierwowzorze – „standardowe sekwencje akcji, w których skradasz się lub strategicznie eliminujesz żołnierzy, dążąc do celu”[23]. Podobnie krytyczny był Richard Wakeling w recenzji dla GameSpotu, twierdząc, iż wspomniane etapy „z perspektywy rozgrywki oferują niewiele więcej niż frustrujący ciąg prób i błędów”[1]. Northup zwrócił jednak uwagę, że o sile Requiem decyduje dużo groźniejsza obecność szczurów: „W Innocence szczury pokrywały podłogi i służyły twórczej zabawie w rodzaju »podłoga to lawa«, podczas gdy w Requiem są siłą natury, zdolną do przebijania się przez kamienne ściany, piętrzenia się jeden na drugim, aby dotrzeć do wysokich powierzchni, a nawet połykania całych miast”[23]. Chris Moyse z portalu Destructoid podsumowywał, że Requiem „nie oczaruje każdego, ale oddanym i odpornym fanom szczurów […] gwarantuje to, co najlepsze”[18].

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Ceremonia Kategoria Wynik Źródło
2022 Golden Joystick Awards Najlepszy projekt wizualny Nominacja [40]
The Game Awards 2022 Gra roku Nominacja [41]
Najlepsza narracja Nominacja
Najlepsza ścieżka dźwiękowa Nominacja
Najlepszy występ aktorski (Charlotte McBurney jako Amicia de Rune) Nominacja
Najlepsza przygodowa gra akcji Nominacja
2023 NAVGTR Awards Gra roku Nominacja [42]
Najlepsza reżyseria artystyczna – realia historyczne Nominacja
Najlepsza praca kamery napędzanej silnikiem gry Nominacja
Najlepsza gra przygodowa z franczyzy Wygrana [43]
Najlepsza ścieżka dźwiękowa z franczyzy Wygrana
D.I.C.E. Awards Najlepsze udźwiękowienie Nominacja [44]
Najlepsza muzyka oryginalna Nominacja
Najlepsze osiągnięcie techniczne Nominacja
Cérémonie des Pégases Najlepsza gra komputerowa Nominacja [45]
Najlepsza oprawa graficzna Wygrana [46]
Najlepsze udźwiękowienie Wygrana
Najlepsza narracja Wygrana
Nagroda publiczności Wygrana
British Academy Games Awards Najlepsze osiągnięcie arttystyczne Nominacja [47]
Najlepsze udźwiękowienie Nominacja
Najlepsza muzyka Nominacja
Najlepsza narracja Nominacja
Najlepszy występ aktorski (Charlotte McBurney jako Amicia de Rune) Nominacja
Webby Awards Najlepsze udźwiękowienie (Webby Winner) Wygrana [48]
Najlepsze udźwiękowienie (nagroda publiczności) Wygrana

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Richard Wakeling, A Plague Tale: Requiem Review - Picturesque Terror [online], GameSpot, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-17].
  2. ↑ a b Jacek Hałas, Plague Tale Requiem: Lista grywalnych bohaterów | GRYOnline.pl [online], GRY-Online.pl, 10 stycznia 2023 [dostęp 2024-04-04] (pol.).
  3. ↑ a b c d Andrea Trama, Why A Plague Tale: Requiem's Ending Could Be Setting Up a Sci-Fi Threequel [online], Game Rant, 2 listopada 2022 [dostęp 2024-04-04] (ang.).
  4. ↑ Nahda Nabiilah, A Plague Tale: Requiem - All Possible Endings [online], Game Rant, 25 października 2022 [dostęp 2024-04-04] (ang.).
  5. ↑ a b c Simon Cardy, A Plague Tale: Requiem - Exclusive Hands-On Preview [online], IGN, 25 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-20].
  6. ↑ Alyssa Mercante, A Plague Tale: Requiem gameplay is gruesome and gorgeous [online], GamesRadar, 11 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05].
  7. ↑ a b Sébastien Renard, A Plague Tale: Requiem – Creating a New Setting for Amicia and Hugo [online], Xbox Wire, 12 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-08].
  8. ↑ Joe Skrebels, A Plague Tale: Requiem Announced - E3 2021 [online], IGN, 18 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-18].
  9. ↑ Jill Grodt, Oxenfree 2, A Plague Tale: Requiem, Cuphead, And More Highlighted At Tribeca Games Spotlight, „Game Informer”, 10 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-26].
  10. ↑ Tom Phillips, A Plague Tale: Requiem gets October release date, 10 minutes of gameplay shown [online], Eurogamer, 23 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-26] [zarchiwizowane z adresu 2022-07-02].
  11. ↑ Olivier Deriviѐre, A Plague Tale: Requiem Original Soundtrack Gold Black Marble [online], Black Screen Records, 2023 [dostęp 2024-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2024-01-04] (fr.).
  12. ↑ Olivier Derivière – A Plague Tale: Requiem (2022, CD) - Discogs [online], Discogs [dostęp 2023-01-12].
  13. ↑ a b A Plague Tale: Requiem celebrates its radiant launch and nominations for The Game Awards with a concert. Watch the YouTube premiere! [online], Focus Entertainment, 24 listopada 2022 [dostęp 2024-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2024-01-12].
  14. ↑ A Plague Tale Requiem, by Olivier Deriviѐre [online], Olivier Deriviѐre [dostęp 2024-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2024-01-12] (ang.).
  15. ↑ A Plague Tale: Requiem (Original Soundtrack) | Chartmetric [online], Chartmetric [dostęp 2024-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2024-01-13].
  16. ↑ Olivier Derivière - O ma belle lune lyrics [online], Lyrics Translations [dostęp 2024-01-13] (ang.).
  17. ↑ Olivier Deriviѐre, A Plague Tale Requiem - Composer Walkthrough [online], YouTube [dostęp 2024-01-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-01].
  18. ↑ a b Chris Moyse, Review: A Plague Tale: Requiem [online], Destructoid, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-18].
  19. ↑ Mollie L. Patterson, A Plague Tale: Requiem review - The best laid schemes of rats and men often go awry, „Electronic Gaming Monthly”, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-18].
  20. ↑ Sal Romano, Famitsu Review Scores: Issue 1803 [online], Gematsu, 21 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-21] (ang.).
  21. ↑ a b Wesley LeBlanc, A Plague Tale: Requiem Review - A Bold Epic, „Game Informer”, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-17].
  22. ↑ a b Alex Avard, A Plague Tale: Requiem review: „An engrossing slice of historical escapism” [online], GamesRadar+, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-17].
  23. ↑ a b c Travis Northup, A Plague Tale: Requiem Review - A safe but exciting sequel with an impressively alarming amount of rats. [online], IGN, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-17].
  24. ↑ a b Jon Bailes, A Plague Tale: Requiem review [online], PC Gamer, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-18].
  25. ↑ Liam Croft, A Plague Tale: Requiem Review (PS5) [online], Push Square, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-18].
  26. ↑ Sam Chandler, A Plague Tale: Requiem review: Of rats and women [online], Shacknews, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-18].
  27. ↑ Rick Lane, A Plague Tale: Requiem review – rat-infested sequel raises stakes and spectacle [online], The Guardian, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-18].
  28. ↑ Dom Peppiatt, A Plague Tale: Requiem review – an essential Game Pass encore, in sickness and in health [online], VG247, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-18].
  29. ↑ Tom Bardwell, A Plague Tale: Requiem Review [online], VideoGamer.com, 17 października 2022 [dostęp 2022-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-18].
  30. ↑ A Plague Tale: Requiem for PC Reviews [online], Metacritic [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2024-02-02].
  31. ↑ A Plague Tale: Requiem for PlayStation 5 Reviews [online], Metacritic [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2024-02-02].
  32. ↑ A Plague Tale: Requiem for Xbox Series X Reviews [online], Metacritic [dostęp 2022-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2024-02-02].
  33. ↑ A Plague Tale: Requiem Reviews [online], OpenCritic, 17 października 2022 [dostęp 2024-04-04] (ang.).
  34. ↑ Liam Croft, UK Sales Charts: Gotham Knights, A Plague Tale: Requiem Make Decent Sales Debuts [online], Push Square, 26 października 2022 [dostęp 2022-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-15].
  35. ↑ A Plague Tale: Requiem: Over one million players with a one-of-a-kind Accolades Trailer - Focus Entertainment [online], www.focus-entmt.com [dostęp 2023-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-12].
  36. ↑ Justin Carter, A Plague Tale: Requiem scurries to 3 million players [online], Game Developer, 21 listopada 2023 [dostęp 2023-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2023-11-22] (ang.).
  37. ↑ A Plague Tale: Requiem [online], Metacritic [dostęp 2024-04-04] (ang.).
  38. ↑ a b A Plague Tale: Requiem review - a brutal, spectacular adventure of love and sacrifice, „Eurogamer.net”, 17 października 2022 [dostęp 2024-04-04] (ang.).
  39. ↑ Kazuma Hashimoto, A Plague Tale: Requiem is the sequel 2019’s cult hit deserves [online], Polygon, 17 października 2022 [dostęp 2024-04-04] (ang.).
  40. ↑ Ali, Time is running out to cast your vote in the Golden Joystick Awards 2022 [online], GamesRadar+ Jones, 20 października 2022 [dostęp 2022-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-26].
  41. ↑ The Full List of the 2022 Game Awards Nominees, „Game Informer”, 14 listopada 2022 [dostęp 2022-11-14] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-14].
  42. ↑ Nominees 2022 | NAVGTR [online] [dostęp 2023-05-18] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-07] (ang.).
  43. ↑ 2022 Winners | NAVGTR [online] [dostęp 2023-05-18] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-17] (ang.).
  44. ↑ 26th Annual DICE Awards Game of the Year Nominees Announced [online], IGN, 12 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-12].
  45. ↑ Pégases 2023 : Découvrez la liste des nominés avec de nombreuses productions françaises ! [online], Millenium FR, 7 marca 2023 [dostęp 2023-05-18] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-18] (fr.).
  46. ↑ Édition 2023 | Académie des Arts et Techniques du Jeu Vidéo [online] [dostęp 2023-05-18] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-02] (fr.).
  47. ↑ 2023 BAFTA Games Awards: The Nominations [online], British Academy of Film and Television Arts, 2 marca 2023 [dostęp 2023-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-02].
  48. ↑ NEW Webby Gallery + Index [online], NEW Webby Gallery + Index [dostęp 2023-05-18] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-18] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=A_Plague_Tale:_Requiem&oldid=73601920”