Al-Bakri
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki |
literatura (geograficzna) |
Abu 'Abd Allah al-Bakri, arab.: أبو عبد الله البكري, w polskiej literaturze często jako Al Bekri (ur. ok. 1014 w Huelva, zm. 1094) – arabski geograf, historyk i filolog, żyjący w Hiszpanii.
W swej Księdze dróg i królestw zawarł kompilację z opisów krajów Słowian, w tym kraju M'ško (identyfikowanego z Polską Mieszka I), oparty na relacji Ibrahima ibn Jakuba i dziełach Al-Masudiego[1]. Pierwsza naukowa edycja rozdziału o Słowianach z dzieła al-Bakriego została opublikowana dopiero w 1946 roku przez Tadeusza Kowalskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Labuda 1960 ↓, s. 45.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J. Bielawski, Historia literatury arabskiej. Zarys, Warszawa 1968, s. 273-274.
- G. Labuda, Ibrahim ibn Jakub. Najstarsza relacja o Polsce w nowym wydaniu, RH, 16(1947), s. 100-181.
- Gerard Labuda: Fragmenty dziejów Słowiańszczyzny zachodniej. Tom 1. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1960.
- J. Widajewicz, Studia nad relacją o Słowianach Ibrahima ibn Jakuba, RAU WFH, t. 71, Kraków 1946
- Jerzy Wyrozumski,"Historia Polski do 1505", Wyd. PWN, Warszawa (1988), s. 11-12.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Franciszek Piekosiński, Al Bekri o Polakach, Kraków 1900, wymaga DjVu.
Kontrola autorytatywna (osoba):