Alberts Šeibelis
Pełne imię i nazwisko |
Alberts Žanis Šeibelis | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
Alberts Žanis Šeibelis (niem. Albert Johann Scheibel, ur. 27 grudnia 1906 w Sabile, zm. 12 kwietnia 1972 w San Diego) – łotewski piłkarz niemieckiego pochodzenia występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Łotwy w latach 1925–1939.
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 8 lat na boisku przy ul. Ķieģeļu w Rydze, które później przekształcono w boisko sportowe Łotewskiego Związku Młodzieży Chrześcijańskiej (LJKS)[1]. W wieku 11 lat rozpoczął grę w młodzieżowym zespole Jākor FK[1]. W 1918 roku powrócił do rodzinnego miasta Sabile, gdzie grał i jednocześnie trenował rówieśników w szkółce Sabiles JSFN. W 1923 roku przeniósł się do Rīgas FK, gdzie przez pierwsze dwa sezony występował w drużynie rezerw[1]. W 1925 roku włączono go do składu zespołu seniorów. W sezonach 1925, 1926 i 1930 wywalczył z Rīgas FK mistrzostwo Łotwy[2]. W 1931 roku rozpoczął grę w Rīga Vanderer, gdzie spędził 4 sezony na poziomie łotewskiej ekstraklasy[2][3].
Jesienią 1934 roku został graczem V.Ķuze[3][4]. W 1936 roku uzyskał z tym zespołem prawo udziału w Virslīdze[4]. W połowie sezonu 1937/38 z powodu niezadowalających wyników klub został rozwiązany przez głównego sponsora, a Šeibelis powrócił do Rīga Vanderer[3]. Wywalczył w barwach tego zespołu Puchar Łotwy 1938 (wówczas pod nazwą Rīgas Vilki)[5], po zwycięstwie w meczu finałowym 3:1 nad ASK Ryga, w którym zdobył gola[3][4]. W 1940 roku, po utracie niepodległości przez Łotwę, klub został rozwiązany przez władze radzieckie[3].
Po rozpoczęciu radzieckiej okupacji Šeibelis wziął udział w pierwszych mistrzostwach Łotewskiej SRR jako piłkarz Spartaks Ryga, jednak rozgrywki nie zostały dokończone z powodu wkroczenia na Łotwę wojsk III Rzeszy[6]. W latach 1942–1943 występował w Virslīdze w reaktywowanym Rīgas Vilki[3]. W 1944 roku dołączył do Rīgas US, jednak z powodu operacji nadbałtyckiej rozgrywki ligowe zostały przerwane[7]. Po zakończeniu II wojny światowej opuścił kraj i osiadł w Stanach Zjednoczonych, gdzie grał w piłkę nożną na poziomie amatorskim oraz pracował jako trener w klubie Blackhawks z Minneapolis[1].
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]9 sierpnia 1925 zadebiutował w reprezentacji Łotwy w przegranym 1:3 towarzyskim meczu z Finlandią w Helsinkach. 20 lipca 1926 zdobył z rzutu karnego pierwszą bramkę w drużynie narodowej w wygranym 4:1 spotkaniu przeciwko Szwecji w Rydze. Z Łotwą czterokrotnie zwyciężył w turnieju Baltic Cup (1928, 1932, 1933, 1936)[8]. W latach 1928–1934 pełnił funkcję kapitana zespołu. Jako pierwszy łotewski piłkarz osiągnął liczbę 50 występów w reprezentacji, co miało miejsce w czerwcu 1937 roku w meczu przeciwko Niemcom (1:3)[1]. Ogółem w latach 1925–1939 rozegrał w zespole narodowym 54 spotkania uznane za oficjalne, w których strzelił 14 bramek[9].
Bramki w reprezentacji
[edytuj | edytuj kod]Życie prywatne i upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 1906 roku w Sabile jako syn Niemców bałtyckich Otto i Dory Šeibelisów[1]. W 1907 roku przeprowadził się z rodzicami do Rygi[1]. Jego ojciec walczył w I wojnie światowej, podczas której zaginął[1]. W 1939 roku Šeibelis wydał książkę Piłka nożna. Teoria, taktyka, technika (łot. Futbols. Teorija, taktika, tehnika), która była pierwszą publikacją o tematyce piłkarskiej w języku łotewskim[10]. Po zakończeniu II wojny światowej wraz z rodziną wyemigrował do Niemiec, a następnie do Stanów Zjednoczonych, gdzie osiadł na stałe[1]. Zmarł w 1972 roku i został pochowany na Cmentarzu Evergreen w Tucson.
W 2001 roku jego imieniem nazwano klub FK Alberts z Rygi, ze struktur którego w 2008 roku utworzono akademię piłkarską JDFS Alberts[1][10]. Jego imię nosi również stadion piłkarski (łot. Alberta Šeibeļa stadions), zlokalizowany w północnej Rydze w dzielnicy Vecdaugava[11].
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Zespołowe
[edytuj | edytuj kod]- Łotwa
- Baltic Cup: 1928, 1932, 1933, 1936
- Rīgas FK
- mistrzostwo Łotwy: 1925, 1926, 1930
- Rīgas Vilki
- Puchar Łotwy: 1938
Indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- król strzelców Baltic Cup: 1932 (2 gole), 1936 (2 gole)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j 12. aprīlis. Mūžība aizgāja Latvijas futbola leģenda Alberts Žanis Šeibelis. lr1.lsm.lv. [dostęp 2020-01-03]. (łot.).
- ↑ a b Futbols pilsētā: Rīgas Futbola kluba vēsture. delfi.lv. [dostęp 2020-01-04]. (łot.).
- ↑ a b c d e f Futbols pilsētā: Vanderers/Rīgas Vilki. delfi.lv. [dostęp 2020-01-04]. (łot.).
- ↑ a b c Futbols pilsētā: Vilhelma Ķuzes futbola komanda. delfi.lv. [dostęp 2020-01-04]. (łot.).
- ↑ Latvia - Historical tables. rsssf.com. [dostęp 2020-01-04]. (ang.).
- ↑ Futbols pilsētā: Rīgas 'Spartaks'. delfi.lv. [dostęp 2020-01-04]. (ang.).
- ↑ Futbols pilsētā: 'Universitātes Sports'. delfi.lv. [dostęp 2020-01-03]. (ang.).
- ↑ Baltic Cup Overview. rsssf.com. [dostęp 2020-01-04]. (ang.).
- ↑ Latvijā futbolu spēlē 100 gadus. tvnet.lv. [dostęp 2020-01-04]. (łot.).
- ↑ a b Ne 11 vīru - bet vienu vienību!. sporto.lv. [dostęp 2020-01-04]. (łot.).
- ↑ Bērnu un jaunatnes (visi Rīgas, iesk.meitenes). riga.lff.lv. [dostęp 2020-01-05]. (łot.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Alberts Seibelis, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] .
- Alberts Šeibelis