Reprezentacja Łotwy w piłce nożnej mężczyzn
Przydomek |
Sarkanbaltsarkanie (Czerwono-biało-czerwoni), 11 vilki (11 wilków) |
---|---|
Związek |
Latvijas Futbola Federacja |
Sponsor techniczny | |
Trener | |
Skrót FIFA |
LVA |
Ranking FIFA |
|
Miejsce w rankingu Elo |
94. (10 lipca 2016) (1456 pkt.) |
Zawodnicy | |
Najwięcej występów |
Vitālijs Astafjevs (167) |
Najwięcej bramek |
Māris Verpakovskis (27) |
Mecze | |
Pierwszy mecz![]() ![]() (Ryga, Łotwa; 24.09.1922) | |
Najwyższe zwycięstwo![]() ![]() (Tallinn, Estonia; 18.08.1942) | |
Najwyższa porażka![]() ![]() (Sztokholm, Szwecja; 29.05.1927) | |
Strona internetowa | |
|
Reprezentacja Łotwy w piłce nożnej – zespół piłkarski reprezentujący Łotwę w rozgrywkach międzynarodowych.
Pierwsze zwycięstwo odniosła prawie cztery lata po debiucie – w 1924 roku z Litwą.
Pierwszy łotewski klub piłkarski został założony w 1907 roku przez Anglika Harolda Halla, który był jego prezesem, trenerem i kapitanem drużyny. W roku 1921 Hall został pierwszym prezydentem Łotewskiej Federacji Piłkarskiej.
W 1940 roku kraj został zaanektowany przez Związek Radziecki. Niepodległość odzyskał w 1991 roku. Reprezentacja Łotwy dziewiętnastokrotnie zwyciężała w rozgrywanym od 1928 roku Pucharze Państw Bałtyckich.
Od czasu odzyskania niepodległości w 1991 aż do 2004 roku mistrzostwo Łotwy zdobywało Skonto Ryga.
Największym sukcesem łotewskiej piłki jest awans do Euro 2004. W grupie eliminacyjnej drużyna prowadzona przez Aleksandrsa Starkovsa wyprzedziła m.in. Polskę, a w barażach okazała się lepsza od Turcji. W samym turnieju przegrała dwa mecze (z Czechami 1:2 i Holandią 0:3), a jeden zremisowała (z Niemcami 0:0) i już po rundzie grupowej musiała wracać do domu. Starkovs prowadził również ekipę łotewską w latach 2007–2013. Od tamtego czasu reprezentacja zaczęła osiągać coraz gorsze wyniki, notując np. porażkę z Gibraltarem (0:1) w marcu 2018 roku, czy dwa bezbramkowe remisy z Andorą w ramach rozgrywek Ligi Narodów.
Od 2013 aż do swojej rezygnacji w marcu 2017 roku selekcjonerem reprezentacji Łotwy był Marians Pahars. Następnie selekcjonerem reprezentacji Łotwy był Aleksandrs Starkovs, zaś po nim Fin Mika-Matti Paatelainen.
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012[edytuj | edytuj kod]
Grupa F[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
|
|
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2014[edytuj | edytuj kod]
Grupa G[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
|
|
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2016[edytuj | edytuj kod]
Grupa A[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
|
|
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018[edytuj | edytuj kod]
Grupa B[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
|
|
Eliminacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2020[edytuj | edytuj kod]
Grupa G[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
|
|
Eliminacje do Mistrzostw Świata 2022[edytuj | edytuj kod]
|
|
Udział w Mistrzostwach Świata[edytuj | edytuj kod]
Udział w mistrzostwach świata | ||
---|---|---|
Rok | Kwalifikacje | Wynik |
![]() |
Nie brała udziału | |
![]() | ||
![]() |
Nie zakwalifikowała się | |
![]() |
Nie brała udziału (była częścią ZSRR) | |
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() |
Nie zakwalifikowała się | |
![]() | ||
![]() ![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() ![]() ![]() |
Udział w Mistrzostwach Europy[edytuj | edytuj kod]
Udział w Mistrzostwach Europy | ||
---|---|---|
Rok | Kwalifikacje | Wynik |
![]() |
Nie brała udziału (była częścią ZSRR) | |
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() | ||
![]() |
Nie zakwalifikowała się | |
![]() ![]() | ||
![]() |
Awans | Faza grupowa |
![]() ![]() |
NIe zakwalifikowała się | |
![]() ![]() | ||
![]() | ||
![]() |
Rekordziści[edytuj | edytuj kod]
Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy
Najwięcej występów w kadrze[edytuj | edytuj kod]
Aktualizacja: 29 maja 2012 |
Najwięcej goli w kadrze[edytuj | edytuj kod]
Aktualizacja: 29 maja 2012 |
Trenerzy Łotwy od 1992 roku[edytuj | edytuj kod]
- 1992–1997 –
Jānis Gilis
- 1998–1999 –
Rewaz Dzodzuaszwili
- 1999–2001 –
Gary Johnson
- 2001–2004 –
Aleksandrs Starkovs
- 2004–2007 –
Jurijs Andrejevs
- 2007–2013 –
Aleksandrs Starkovs
- 2013–2017 –
Marians Pahars
- 2017–2018 –
Aleksandrs Starkovs
- 2018 –
Mixu Paatelainen
- 2019–2020 –
Slaviša Stojanovič
- od 2020 –
Dainis Kazakevičs
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d eu-football.info. [dostęp 2012-05-29]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona związku (łot.)
- Profil na stronie FIFA. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-12)]. (ang.).
- Profil na National Football Teams (ang.)
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą występów i goli (ang.)