Przejdź do zawartości

Reprezentacja Łotwy w piłce nożnej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reprezentacja Łotwy w piłce nożnej
Przydomek

Sarkanbaltsarkanie (Czerwono-biało-czerwoni), 11 vilki (11 wilków)

Związek

Latvijas Futbola Federācija

Sponsor techniczny

Adidas

Trener

Paolo Nicolato

Skrót FIFA

LVA

Ranking FIFA

136. (1097.84 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

94. (10 lipca 2016) (1456 pkt.)

Zawodnicy
Najwięcej występów

Vitālijs Astafjevs (167)

Najwięcej bramek

Māris Verpakovskis (27)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
Łotwa Łotwa –  Estonia 1-1
(Ryga, Łotwa; 24.09.1922)
Najwyższe zwycięstwo
 EstoniaŁotwa Łotwa 1-8
(Tallinn, Estonia; 18.08.1942)
Najwyższa porażka
 SzwecjaŁotwa Łotwa 12-0
(Sztokholm, Szwecja; 29.05.1927)
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Reprezentacja Łotwy w piłce nożnej – zespół piłkarski reprezentujący Łotwę w rozgrywkach międzynarodowych.

Pierwsze zwycięstwo odniosła prawie cztery lata po debiucie – w 1924 roku z Litwą.

Pierwszy łotewski klub piłkarski został założony w 1907 roku przez Anglika Harolda Halla, który był jego prezesem, trenerem i kapitanem drużyny. W roku 1921 Hall został pierwszym prezydentem Łotewskiej Federacji Piłkarskiej.

W 1940 roku kraj został zaanektowany przez Związek Radziecki. Niepodległość odzyskał w 1991 roku. Reprezentacja Łotwy dziewiętnastokrotnie zwyciężała w rozgrywanym od 1928 roku Pucharze Państw Bałtyckich.

Od czasu odzyskania niepodległości w 1991 aż do 2004 roku mistrzostwo Łotwy zdobywało Skonto Ryga.

Największym sukcesem łotewskiej piłki jest awans do Euro 2004. W grupie eliminacyjnej drużyna prowadzona przez Aleksandrsa Starkovsa wyprzedziła m.in. Polskę, a w barażach okazała się lepsza od Turcji. W samym turnieju przegrała dwa mecze (z Czechami 1:2 i Holandią 0:3), a jeden zremisowała (z Niemcami 0:0) i już po rundzie grupowej musiała wracać do domu. Starkovs prowadził również ekipę łotewską w latach 2007–2013. Od tamtego czasu reprezentacja zaczęła osiągać coraz gorsze wyniki, notując np. porażkę z Gibraltarem (0:1) w marcu 2018 roku, czy dwa bezbramkowe remisy z Andorą w ramach rozgrywek Ligi Narodów.

Od 2013 aż do swojej rezygnacji w marcu 2017 roku selekcjonerem reprezentacji Łotwy był Marians Pahars. Następnie selekcjonerem reprezentacji Łotwy był Aleksandrs Starkovs, zaś po nim Fin Mika-Matti Paatelainen.

Grupa F

[edytuj | edytuj kod]

Grupa G

[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

[edytuj | edytuj kod]

Grupa B

[edytuj | edytuj kod]

Grupa G

[edytuj | edytuj kod]
Udział w mistrzostwach świata
Rok Kwalifikacje Wynik
Urugwaj 1930 Nie brała udziału
1934
1938 Nie zakwalifikowała się
Brazylia 1950 Nie brała udziału (była częścią ZSRR)
Szwajcaria 1954
Szwecja 1958
Chile 1962
Anglia 1966
Meksyk 1970
Niemcy 1974
Argentyna 1978
Hiszpania 1982
Meksyk 1986
Włochy 1990
Stany Zjednoczone 1994 Nie zakwalifikowała się
Francja 1998
Korea Południowa Japonia 2002
Niemcy 2006
Południowa Afryka 2010
Brazylia 2014
Rosja 2018
Katar 2022
Kanada Meksyk Stany Zjednoczone 2026
Udział w Mistrzostwach Europy
Rok Kwalifikacje Wynik
Francja 1960 Nie brała udziału (była częścią ZSRR)
1964
Włochy 1968
Belgia 1972
1976
Włochy 1980
Francja 1984
Niemcy 1988
Szwecja 1992
Anglia 1996 Nie zakwalifikowała się
Belgia Holandia 2000
Portugalia 2004 Awans Faza grupowa
Austria Szwajcaria 2008 Nie zakwalifikowała się
Polska Ukraina 2012
Francja 2016
Unia Europejska 2020
Niemcy 2024

Rekordziści

[edytuj | edytuj kod]

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Trenerzy Łotwy od 1992 roku

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d eu-football.info. [dostęp 2012-05-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]