Alceo Galliera

Alceo Galliera
	; Alceo Galliera, 1955
Data i miejsce urodzenia	3 maja 1910 ; Mediolan
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	20 kwietnia 1996 ; Brescia
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	dyrygent, kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alceo Galliera (ur. 3 maja 1910 w Mediolanie^[1]^[2], zm. 20 kwietnia 1996 w Brescii^[2]) – włoski dyrygent i kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Arnaldo Galliery (1871–1934), wykładowcy konserwatorium w Parmie, gdzie pod jego kierunkiem rozpoczął studia^[1]. Następnie uczył się gry na fortepianie i organach oraz kompozycji w konserwatorium w Mediolanie^[1]^[2]. Od 1932 roku był wykładowcą tej uczelni^[1]. Początkowo występował jako organista, debiutował jako dyrygent w 1941 roku w Rzymie^[1]. Podczas II wojny światowej przebywał na emigracji w Szwajcarii, po 1945 roku na nowo podjął działalność dyrygencką na festiwalu w Lucernie^[1]. Odbył liczne podróże koncertowe po Europie, obydwu Amerykach, Izraelu, Australii i Południowej Afryce^[1]. W latach 1950–1951 dyrygował Victorian Symphony Orchestra w Melbourne^[2]. Od 1957 do 1960 roku był dyrygentem Teatro Carlo Fenice w Genui^[1]^[2]. W latach 1964–1971 dyrygował orkiestrą filharmoniczną w Strasburgu^[2]. Dokonał licznych nagrań płytowych^[1].

Skomponował m.in. Poema dell’ala i Scherzo-Tarantella na orkiestrę, Trio fortepianowe, utwory kameralne, pieśni, balet Le vergini savie e le vergini folli^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 221–222. ISBN 83-224-0344-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1216. ISBN 0-02-865527-3.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 221–222. ISBN 83-224-0344-5.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1216. ISBN 0-02-865527-3.

[1]

[2]