Aleksander Dymczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Dymczak
„Zbroja”
Ilustracja
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1897
Dębniki

Data i miejsce śmierci

1918
Włochy

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti MilitariKrzyż Niepodległości

Aleksander Dymczak ps. „Zbroja” (ur. 2 stycznia 1897 w Dębnikach, zm. 1918 we Włoszech) – kapral Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 stycznia 1897 w Dębnikach, w rodzinie Aleksandra i Karoliny z Besdeków[1][2]. Uczył się zawodu w Zakładzie „Lubomirskich” w Krakowie, później praktykował u mechanika Iwanickiego. W tym czasie należał do Związku Strzeleckiego, gdzie ukończył kurs podoficerski. W sierpniu 1914 wstąpił do Legionów Polskich. W składzie I batalionu 1 pułku piechoty wziął udział w wyprawie kieleckiej. W czasie kolejnych bitew zazwyczaj działał jako dowódca grupy patrolowej. Wyróżnił się w bitwie pod Tarłowem oraz pod Kostiuchnówką. Za udział w kontrataku, w którym jako jeden z pierwszych dotarł na linię wroga, został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[3]. Po kryzysie przysięgowym wcielony do armii austriackiej i wysłany na front przeciwwłoski. Tam zginął, a miejsce jego spoczynku jest nieznane[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]