Aleksander Skarżyński

Aleksander Skarżyński

Pełne imię i nazwisko	Aleksander Zbigniew Skarżyński
Data i miejsce urodzenia	27 października 1922 Warszawa
Data śmierci	11 listopada 2007
Kierownik Urzędu do Spraw Wyznań
Okres	od styczeń 1967 do 21 maja 1974
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Tadeusz Żabiński
Następca	Kazimierz Kąkol

Aleksander Zbigniew Skarżyński (ur. 27 października 1922 w Warszawie, zm. 11 listopada 2007) – polski historyk, działacz komunistyczny, urzędnik państwowy.

Życiorys

Młodość

Urodził się w Warszawie w rodzinie Antoniny i Antoniego Skarżyńskich.

Od lutego 1940 do marca 1941 był uczniem w Zakładach SOLVIS w Warszawie, a od czerwca 1941 do 1 sierpnia 1944 (do wybuchu powstania warszawskiego) robotnikiem w Elektrowni Warszawskiej. Następnie do października 1947 był pracownikiem stacji PKP w Stargardzie Szczecińskim.

Działalność publiczna

Od 18 marca 1945 należał do Polskiej Partii Robotniczej. Od 2 października 1947 do 24 kwietnia 1948 pełnił funkcję II sekretarza Komitetu Powiatowego PPR w Stargardzie Szczecińskim, a następnie do października 1948 I sekretarza Komitetu Powiatowego w Choszcznie. Po zjednoczeniu Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W 1949 ukończył Centralną Szkołę Partyjną PZPR, w której od lipca 1949 do września 1957 był wykładowcą. Następnie do lipca 1963 był adiunktem w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR. Jednocześnie w styczniu 1953 został także absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego. A 25 czerwca 1960, na podstawie rozprawy Polityczne przyczyny Powstania Warszawskiego 1944, uzyskał stopień doktora w WSNS.

Od 1 sierpnia 1963 pracował w Urzędzie do Spraw Wyznań, gdzie był m.in. wicedyrektorem, a od stycznia 1967 do maja 1974 kierownikiem, zaś od maja 1971 w randze podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów.

Od 17 czerwca 1974 do 31 grudnia 1981 pełnił funkcję dyrektora Naczelnego Zjednoczenia Wydawnictw.

Śmierć i pogrzeb

Zmarł 11 listopada 2007 i 19 listopada po mszy w kościele św. Jozafata Kuncewicza został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C19-V-6).

Publikacje

Był autorem artykułów i publikacji książkowych:

• Powstańcza Warszawa w dniach walki (Książka i Wiedza, Warszawa 1965),
• Polityczne przyczyny powstania warszawskiego (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1974).

Bibliografia

• Andrzej Friszke: PRL wobec Kościoła. Akta Urzędu do Spraw Wyznań 1970 – 1978. Warszawa: Biblioteka „Więzi”. Instytut Studiów Politycznych PAN, 2010, s. 240. ISBN 978-83-60356-73-9.